Liefde delen

Helderheid en steun bij meer Liefde(s)

  • Home
  • Online cursus Jaloezie de baas
  • Mijn diensten
    • Verhelderingsgesprek
    • Persoonlijke begeleiding
      • Coaching en Counselling
      • Jaloezie de baas
      • Relatie – Intensive
      • Communicatie-boost
      • Relatieboost©
      • Scheiden of blijven?
      • Vreemdgaan
    • Coaching met videobellen
    • De trauma bevrijding Intensive
      • vergeving na misbruik
      • Verslag Trauma Bevrijding Intensive
      • bevrijding schuldgevoel
    • Tweelingzielenbegeleiding
    • Themadagen liefde delen
      • Masterclass – Tweelingzielen begeleiding voor coaches
      • Opstellingendag – driehoeksrelaties uit de knoop
      • Vrouwenworkshop – Luisteren naar je lichaam
      • Programma Training – Heling van de narcistische wond
      • Training – Heling van de narcistische wond
  • Klanten
    • klanten over de verbindingscirkel
  • Polyamorie
    • Monogamie
    • Help! Ik ben verliefd op een ander
    • Omgaan met jaloezie
    • Tips voor verliefden in een relatie
    • Heelheid
    • Heling van vroeg kinderlijk trauma middels een driehoeksrelatie
    • Tips bij een polyrelatie
    • De driehoeksrelatie
    • De derde in een relatie
    • De omgeving
    • De jaren ’70
    • Tweelingzielen
    • Oefeningen
    • De innerlijke hartenfamilie
    • Pluk de liefde
  • Webshop
    • Overzicht boeken
      • De Liefdesconferentie
      • Hemel en hel in vorige levens
      • Dubbelliefde 3.0
      • Love Unlimited
  • Artikelen
  • Contact
    • Privacy verklaring Liefde Delen en Verander je Wereld
    • Over Leonie
    • Leonie in de media
  • Agenda en scholing

Als een lucifer in een loods vol vuurwerk

30 juni 2019 By Leonie Linssen 13 Reacties

In 2011 ontving ik een prachtige openhartige brief van Mark. We volgden elkaar op Twitter en hij schreef me over de impact van een gastartikel dat hij las op mijn site. Zijn reactie en ervaringen, mocht ik met zijn toestemming, delen op mijn site. 

Door Mark (geschreven in 2011)

Het is twee dagen voor Valentijnsdag en er druppelen wat tranen over mijn wang als ik de woorden lees “Ik ben een minnaar, op zoek naar minnaars. Ik ben van Een en van velen. Ik houd daarvan. Ik zoek speelgenoten, vrije geesten. Ik zoek hun bescherming en bied mijn bescherming aan.” Deze zinnen zijn me op ons eigen afgeschermde blog gegeven door de vrouw op wie ik verliefd ben geworden die dit weer las op liefdedelen.nl. Zij is getrouwd en weet eigenlijk al haar hele leven dat ze polyamorisch is, maar durft dat pas sinds kort ook echt te erkennen. Wij hebben elkaar jaren geleden een keer leren kennen toen ik een workshop Creatief Denken gaf. Ik vond haar toen al leuk maar zat zelf nog midden in een monogame relatie en zij voerde met enige trots haar dubbele getrouwde naam. Wrong, time, wrong place en het leven ging verder.

Serieel monogaam

Terugkijkend in de tijdlijn van mijn liefdes ben ik altijd wat je tegenwoordig serieel monogaam noemt geweest. Getrouwd geweest, samengewoond, mooie LAT-relaties en zelfs een uitstapje naar de herenliefde. En altijd met het gevoel dat het geweldig was om verliefd te zijn, nooit jaloers geweest op de mannen van de getrouwde vrouwen waar ik mee ging en zelfs altijd een dubbel gevoel gehad als ze aangaven te willen scheiden van hun partner. De liefde hoefde dan niet meer in het geheim en kon vol worden uitgeleefd maar het echte geluk was altijd van korte duur. Ik vind het heerlijk om er voor iemand te zijn maar van samen op de bank naar de televisie kijken, ben ik nooit gelukkig geworden.

Houden van is geweldig en ik heb geen interesse in one-night-stands of ultrakorte romances maar om als man en vrouw door het leven te gaan; het heeft nooit goed gevoeld. Ik hou van intimiteit maar weet ook dat ie in een gewone relatie na verloop van tijd wordt overschaduwd door de gewone dingen van alledag.

Houden van meer vrouwen

Dat ik van twee of meer vrouwen kon houden, wist ik wel maar ik kon daar nooit een vorm voor vinden die bij me paste. De enige keer dat ik zelf overspel pleegde voelde als verraad want ondanks dat ik geen geloof aanhang, zitten Luther en Calvijn toch ingebakken in de klei waar ik ooit uit ben getrokken. Mede daarom was ik misschien ook wel boos toen ik me realiseerde dat mijn vorige vriendin het weliswaar had uitgemaakt maar dat we elkaar toch nog regelmatig bleven zien om een leuke avond en nacht met elkaar te hebben. Waar ik dat als haar geheime minnaar geweldig had gevonden, voelde ik me nu een ingehuurde kracht voor de momenten dat zij tijd voor me wilde vrijmaken.

Maar ik moest ook iets anders erkennen. Ondanks mijn wrevel en gemopper was het nog steeds heerlijk om bij haar te zijn, vol passie te vrijen maar ook intieme gesprekken te hebben die je alleen maar voert als je een innige band met elkaar hebt. Dat ze er niet altijd was voelde ook als een opluchting. Geen moeilijke beslissingen over de toekomst, niet het gezeur van de dagelijkse gang van zaken. Het zijn van ‘slechts’ haar minnaar voelde passend als nooit tevoren.

Liefde delen via internet

Die openbaring en het zo vermelden in mijn profiel op Twitter deed de dame van de workshop, die mij digitaal al die tijd was blijven volgen, besluiten weer contact met mij op te nemen en binnen een paar dagen schreven we dagelijks aan elkaar op een weblog dat alleen maar door ons tweeën is te bekijken. Een experiment in polyamorie, noemde ik het alsof we een wetenschappelijk, theoretisch onderzoek aan het doen waren maar al na een paar dagen begonnen de vonken via de geschreven woorden over te schieten. “Er is slechts een kus nodig om verliefd op je te worden,” schreef ik optimistisch maar als ze me stiekem vanaf het schoolplein belde of een SMS stuurde, maakte mijn hart een sprongetje van geluk en droomde ik ervan haar innig in mijn armen te houden. Die verliefdheid was allang een feit, we hadden er alleen nog geen gevolg aan gegeven.

Tussen twee geliefden door

“Dit weekeinde is mijn minnares bij me,” schreef ik op ons blog. “Geniet lekker van je gezin en ik zal je niet schrijven omdat heel mijn ziel en zaligheid even wordt overgenomen door die andere vrouw in mijn leven,” om vervolgens tot mijn eigen verbazing de knop ook echt om te zetten. Mijn hart maakte dan ook een sprongetje van vreugde op het moment dat mijn minnares de deur binnenstapte en hoewel we het met veel plezier over onze dates hadden en ook de workshopdame in de gesprekken voorbij kwam, zaten de twee verliefdheden elkaar nergens in de weg. Zelfs toen zij de deur weer uitstapte en naar haar eigen huis ging, had ik ook geen enkele haast om te kijken of mijn virtuele geliefde iets liefs had geschreven. Pas tegen de avond hadden we online weer even contact met elkaar en dat voelde gewoon fijn en nog steeds verliefd. De knop was blijkbaar weer zonder problemen en heel ontspannen teruggezet.

Ik hou van jou

Ondanks dat de woorden op ons weblog steeds hijgender van toon werden en de eerste ik hou van jou’s over het scherm vlogen, hadden we elkaar nog steeds niet gezien. Onder het mom van een zakelijke afspraak ging dat nu toch gebeuren. Met vlinders in mijn buik rij ik naar onze eerste lunchafspraak en besluit in een dolle bui gelijk met champagne te beginnen. Haar handen trillen als ze het glas pakt en proost op het goede leven. De kus was al op de wang en niet op de mond en ik zie de tweestrijd in haar ogen. Een dubbelleven wil ze niet leiden had ze al geschreven en openheid van zaken naar haar man kan ze nog niet geven.

Het werd een wat onhandige middag met een wandeling door het bos waarbij ik niet verder kwam dan het strelen van haar rug over drie lagen kleding en soms even elkaars hand vasthouden. Ik verlangde naar haar terwijl zij alle moeite deed om haar eigen verlangen onder de deksel te houden. We wisten beide dat slechts één kus de hele boel kon laten ontbranden als een lucifer in een loods vol vuurwerk. Pas veilig achter onze schermen die avond voelde we weer de vrijheid om onze gevoelens voor elkaar te uiten.

Brandend verlangen

De volgende dag drink ik een borrel en praat ik bij met een zakelijk contact. De afspraak is om professionele redenen maar uiteindelijk praten we vooral over gewone dingen. Ik vind haar leuk en voel ook wel dat dit mogelijk wederzijds is. Als we buiten staan te roken heb ik een enorme behoefte om een arm om haar heen te slaan maar besluit dat dit misschien niet passend is. Ik heb haar ook verteld dat ik vooral een minnaar ben en geen potentiële vaste relatie in de traditionele zin des woords zoek. Zeker weten doe ik het niet maar door mijn openhartigheid kan ze de overschietende vonken die ik af en toe toch bespeur wanneer we elkaar aankijken geen plaats geven. De omarming is warm als we op het parkeerterrein afscheid nemen. ’s Avonds laat mail ik haar dat ik het leuk zou vinden als ze eens een avond langskwam en dat het logeerbed klaar staat.

Op de donkere snelweg terug denk ik met warme gevoelens aan de vrouwen van de afgelopen dagen. Ze zijn allemaal op hun eigen unieke manier bijzonder leuk en met allen kan ik een geweldige relatie hebben omdat mijn hart oprecht sneller van ze gaat kloppen. Dit is fijn, zo moet polyamorie voor mij voelen. Ik wil geen keuzes meer maken. Er is liefde en aandacht genoeg om te verdelen.

Rupsje nooitgenoeg

Op ons blog schrijf ik de volgende dag over mijn ervaringen. Dit is tenslotte opgezet om onze gevoelens rond polyamorie bij onszelf en bij elkaar te onderzoeken. Ik schrijf ook dat me soms wel een onbestemd gevoel overvalt. Drie vrouwen en eigenlijk ook nog een vierde die ik wel erg leuk vindt. Ik lijk wel een Rupsje Nooitgenoeg. Dat één vrouw te weinig is voor een minnaar mag helder zijn, dit lijkt echter verdomme wel of ik een verzameling aan het aanleggen ben. Komt dit uit mijn hart of speelt het ego hier parten die wil aantonen dat je op je vijfenveertigste in staat bent een harem a la Anton Heyboer aan te leggen? Als antwoord op deze vraag schrijft mijn lief de woorden van het gastartikel* over en mijn gemoed schiet even vol van herkenning. Het is niet mijn ego dat spreekt, het is mijn zijn.

De avond voor Valentijn. Ik krijg een verschrikte SMS dat dit allemaal wel erg heftig is geworden en ik lees op ons blog dat ze bijna gek wordt van verlangen. De deksel die ze er tot nu toe op heeft kunnen houden, staat op het punt er met een grote knal af te schieten. Ik lees in haar woorden dat ze bang is een grens over te gaan die ze absoluut niet wil passeren. Vreemdgaan is voor haar geen optie en ze is nog niet in staat haar man te vertellen dat ze niet alleen van hem houdt en hem niet kwijt wil raken, maar ook verliefd is op een andere man die hele andere behoeftes in haar losmaakt.

Bewust kiezen

Halverwege de avond schrijft ze dat we er mee moeten stoppen. Dat ze in een wilde rivier is belandt waarvan ze bang is door onder gezogen te worden. Dat we onze verliefdheid nog niet hebben geconsumeerd maakt voor haar dat er nog een weg terug is. Toen ze jong was, is ze die grens wél overgegaan en dat leidde destijds tot een diepe depressie. Verdrietig neem ik daarom afscheid van haar maar heb er op dit moment vrede mee.

Dit hoort er ook bij. Als minnaar neem je namelijk alleen de ruimte die jouw geliefde je geeft.

*Dit gastartikel is op verzoek van de schrijfster van de site verwijderd.  Na vernieuwd inzicht kon ze zich niet meer kon vinden in wat ze eerder zo vol vuur geschreven had. Het enige dat nooit verandert, is dat alles verandert en dat we als mens voortdurend in beweging zijn in een spiraal van liefdeservaringen. 

Categorie: gastenblogs, Polyamorie Tags: Eros, genieten, grenzen, intimiteit, liefde, liefde delen, Polyamorie, vreemdgaan

Ik ben sexy! – Ode aan de Cubaanse vrouwen

11 november 2011 By Leonie Linssen Reageer

Gisteren waande ik me weer even in Cuba, toen ik de Cubaanse vrouwen in de televisieserie ‘the sunny side of sex’ hoorde praten over hun seks en hun lichaam. ‘Ik schaam me niet voor mijn lichaam, mijn buik gaat waar ik ga’ sprak een van de vrouwen die in onze Westerse ogen veel te dik zou zijn. De vrouwen waren het er allemaal over eens: mannen hebben niets te maken met hoe we er uit zien. Wij zijn allemaal mooi, elke vrouw is mooi.

Dat lichamelijke zelfvertrouwen stralen ze ook allemaal uit, die Cubaanse vrouwen. Ik herinner me dat ik daar in 2001 tijdens mijn wereldreis in Cuba even aan moest wennen. Het werd mij al heel snel duidelijk dat alle vrouwen lekker in hun lijf zaten. Sterker nog: dat ze zich allemaal sexy en aantrekkelijk voelden. Ook zij die zich met hun enorme billenpartij in een veel te krappen legging hadden geperst: iedereen mocht hen zien, iedereen mocht hun vrouwelijkheid zien. Het duurde niet lang of ook ik werd aangestoken door hun vrijmoedigheid.

Waar ik aanvankelijk nog aarzelde of ik dat veel te korte blauwe jurkje wel aan zou doen, zo zonder BH en met mijn dikke billen, liep ik binnen een dag rond met een gevoel van vrijheid dat ik nooit gekend had. Ja, natuurlijk moest ik wennen aan de aandacht van de mannen, want ook iedere man vind je sexy.  Maar al gauw merkte ik ook hoe lekker het was om me nergens van hoeven aan te trekken. Ik was wie ik was, ik mocht er zijn zoals ik was, net zoals al die andere vrouwen. Er was geen standaard om je aan af te meten. Geen reclame zuilen met slanke fotomodellen, geen kranten of tijdschriften die me beïnvloedden.

Ik had een Spaans damesmagazine meegenomen vanaf het vliegveld in Europa, omdat ik wist dat in Cuba door de censuur niets te krijgen was op dat gebied. De vrouw aan wie ik het gaf werd er blij maar ook verdrietig van. Dit hadden ze nodig, vertelde ze, informatie over mode, relaties en mannen. Terwijl zij het magazine met zich meezuilde als haar bijbel en aan iedereen liet zien, vroeg ik me af: hebben wij vrouwen dit echt nodig? Wat doen magazines als dit met ons zelfbeeld? De vrouwen in Cuba leken mooier en gelukkiger dan in Nederland, waar velen zo graag willen voldoen aan het ideaalbeeld zoals dat met photoshop in magazines wordt neergezet.

Voor mij als vrouw werkten de drie weken in Cuba bevrijdend. Ik maakte me niet langer zorgen om de verhouding tussen mijn billen en mijn borsten. Ik kon er gewoon zijn wie ik was en kreeg aan alle kanten bevestiging van mijn vrouw zijn. Hoe simpel kon het zijn? Pas na een aantal maanden in Nederland betrapte ik mezelf er weer op dat ik op het toilet afkeurend naar de afmeting van mijn bovenbenen zat te kijken. Wat had ik ook alweer geleerd in Cuba?

Onderstaand filmpje bracht me weer helemaal terug in Cuba. Als je wilt zien hoe je als vrouw van jezelf en je lichaam kunt houden, moet je beslist even kijken. Ik werd er in ieder geval erg blij van. Ode aan de Cubaanse vrouwen!

Bekijk het filmpje van de uitzending 

 

Categorie: Algemeen, Seksualiteit Tags: Eros, ideaalbeeld, inspiratie, liefde, overgave, seks, sexy, vertrouwen, vrouwelijk, zelfbeeld, zelfvertrouwen

Tantra liefdeslessen – willen hebben of willen geven?

25 januari 2011 By Leonie Linssen 8 Reacties

Afgelopen weekend dompelde ik mezelf onder in hemelse sferen vol liefde, intimiteit en seksualiteit. Voor mij thuiskomen bij mezelf en wie ik in essentie ben, ervaren waar het werkelijk om gaat: liefde zijn.

Liefdesrelaties fungeren als spiegels, ze nodigen ons uit om naar onszelf te kijken, wie ben ik, wat wil ik, wat vind ik moeilijk en wat heb ik nodig? Een tantra weekend biedt je de mogelijkheid om je met meerdere mensen op een intieme manier te verbinden,waarbij seksuele energie vrijuit mag stromen. Niets moet, alles mag. Voor veel mensen is de gedachte naast heel aantrekkelijk, vooral ook heel bedreigend.

Of iets bedreigend is heeft alles te maken met veiligheid. Je kunt je pas veilig voelen als je in staat bent om je grenzen aan te geven en om in een omgeving te zijn waarin jouw grenzen gerespecteerd worden.

In die zin kwam ik mezelf tegen. Want mijn grenzen op het gebied van intimiteit en aanraken liggen niet bij iedereen hetzelfde. Soms ga ik lichamelijk contact uit de weg. Dat heeft te maken met de intentie van iemand die contact met me zoekt. Die intentie is er vaak onbewust, we hebben zo allemaal onze eigen blinde vlekken. Nu mijn bewustzijn zich steeds verder ontwikkelt merk ik dat ik gevoeliger word voor de spirituele wetgeving van ‘iets willen hebben’ of ‘iets willen geven’. Mijn hart gaat op slot als mensen mij benaderen vanuit het behoeftigheidsprincipe: ik heb iets van je nodig: ik wil je warmte, geef me je geilheid, ik wil je liefde of je lichaam consumeren. Een beweging van buiten naar binnen.

Liefde of seksuele energie kan voor mij pas stromen als ik benaderd word vanuit het overvloedigheidsprincipe waarbij de liefde stroomt vanuit het hart. De energiestroom loopt van binnen naar buiten. Niet om iets te willen krijgen van de ander, maar om te willen geven. Dat kan alleen als het eigen hart al vervuld is met liefde en als je op een positieve manier geraakt wordt door een ander. Ik merk dat ik steeds gevoeliger word voor deze energetische wetgeving. Dat is soms best lastig, want ik word hierdoor iedere keer opnieuw uitgedaagd om mijn grenzen en behoeften aan te geven. Dat vind ik moeilijk. Maar het is ook zo belangrijk, zeker op het gebied van intimiteit en seksualiteit. In die zin was het weekend voor mij ook weer confronterend en bracht het mooie leermomenten.

Dat het hemels is als de liefde stroomt vanuit het hart en dat seksuele energie er tussen verschillende mensen mag zijn, dat heb ik tot mijn vreugde weer mogen ervaren. Seksuele energie is een bron van genot en plezier, van passie en vreugde. Het is zo belangrijk dat deze energie in jou kan stromen. Het is de essentie van waaruit de liefde en het leven ontstaat. Als al je chakra’s geopend zijn, en je stuurt de energie naar je hart, transformeert deze naar liefdesenergie. Onvoorwaardelijke liefde. Deze energie kun je vrijuit delen met de wereld om je heen. Hierdoor ontstaat heling.

Als je hart geopend is, verzacht de wereld. Dat is wat ik steeds weer opnieuw merk bij tantra. Het denken neemt af en het zijn en het voelen neemt toe. Toen ik van iedereen afscheid genomen had met een heerlijke intieme knuffel, werd ik eenmaal buiten overvallen door tranen van ontroering, zoveel liefde, zoveel warmte, het was overweldigend, zo mooi. Ik voelde hun liefde en en zoveel dankbaarheid voor het verschil in verbinding dat in zo’n korte tijd tot stand was gekomen.

Nu ben ik weer thuis in de gewone wereld. De liefde neem ik mee. Benader jezelf vanuit liefde en jij zelf verandert. Benader de mensen om je heen vanuit liefde en de wereld verandert.

Doe je mee?

Categorie: Polyamorie, Seksualiteit, Spiritualiteit Tags: contact, dankbaarheid, Eros, genieten, gevoelens, intimiteit, openheid, overgave, seks, seksualiteit

powerplay

17 januari 2011 By Leonie Linssen Reageer

Powerplay

Als jij me doet
Dan doe ik terug
Jij met je vuur
En ik met mijn water

Jij gooit mij in het vagevuur
Ik duw jou de zondvloed in
Samen sterven wij
Op dezelfde brandstapel
Eerst ik, dan jij

Een hoopje as,
De geur van oude takkebossen
Vroegere wegversperringen
Van toen en toen en toen

We kijken ernaar
We lieven elkaar
Likken elkaars wonden

Zo kan het zijn
Als wij hebben gevochten tot op het bot
Als wij samen in brand zijn gevlogen
En samen zijn geblust
Want dan zijn wij nu vrij

Maar als wij een klein vuurtje hebben gestookt
En weer hebben ingebonden
Een klein emmertje water
Niet helemaal hebben uitgegoten

Dan smeulen wij alleen
Dan smeulen wij alleen nog maar

Tekst en copyright: Petra van Empelen
Www.werkwoord.com

Categorie: Gedichten, Seksualiteit Tags: eerlijkheid, Eros, liefde, openheid, overgave, seks, seksualiteit, Vuur

Online cursus

Het online programma Liefde Delen – Jaloezie De Baas helpt jou je gevoelens van jaloezie te transformeren zodat jij in jouw relatie kan stralen. Klik hier voor de online cursus.

jaloezie de baas

Contactformulier

Laat de liefde stromen!

gebroken hart Wil jij helderheid en inzicht in jouw dilemma in de liefde? Ben jij opzoek naar dat wat wezenlijk bij jou past?

Maak dan direct een afspraak voor een Verhelderingsgesprek.

direct inplannen

Boeken Liefde Delen

 

Dubbelliefde 3.0

Spiegelboek - De vreemdganger / De gedeelde man

 

Love Unlimited

Situaties in de liefde: wat doe je ermee?

 

De Vreemdganger

Wat bezielt iemand om vreemd te gaan terwijl hij van zijn partner houdt

 

De gedeelde man

Wat bezielt een vrouw die bereid is de man van haar dromen te delen?

 

Hemel en hel in vorige levens

Een persoonlijk reisverslag over liefde, seks, macht en onmacht.

 

Bethlehem

Van innerlijke oorlog naar leven in vertrouwen

Tips & Inspiratie

Abonneer je op het E-zine voor tips en liefdesinspiratie.

Maak kennis met

Download gratis het eerste hoofdstuk van het boek 'Love Unlimited'

Love Unlimited is een zelfhulpboek op het gebied van liefde delen en leert je opnieuw kijken naar de liefde in jouw leven, je ontmoet jouw verlangens en jouw grenzen hierin.

Zoeken

Meest recente berichten

  • Karmische relaties, zielsliefdes en spiegels
  • Gaslighting als methode bij narcistisch gedrag – de spiegelpartner
  • De koude moeder
  • Weer jezelf worden tijdens of na een stiltebehandeling
  • Relatiedynamieken bij narcistisch gedrag van tweelingzielen

Categorieën

  • Agenda
  • Algemeen
  • Boek Love Unlimited
  • Coaching
  • Collega's
  • Emoties
  • gastenblogs
  • Gedichten
  • genezing
  • Jaloezie
  • Media
  • MonoPoly
  • Oefeningen
  • Ondernemen
  • Open relatie
  • Opleiding Relatiecoach
  • Persoonlijk
  • Polyamorie
  • Powerhealing
  • Roman Dubbelliefde
  • Samenwerken
  • Seksualiteit
  • Spiritualiteit
  • Tantra
  • Trauma
  • tweelingzielen
  • Veranderreizen
  • Verliefd
  • Vorige levens
  • Vreemdgaan
  • Vrouwenpower
  • Workshops ervaringen

Tags

angst Boek Love Unlimited compassie dankbaarheid emoties energie genezing genieten gevoelens grenzen hart heling intimiteit jaloezie keuzes licht liefde liefde delen liefdesproblemen liefdesrelatie liefdesrelaties loslaten mannelijk monogamie onvoorwaardelijke liefde openheid open relatie overgave Polyamorie Samenwerken seks seksualiteit tantra trauma tweelingziel tweelingzielen universum verbinden verbinding verlangen vertrouwen vorige levens vreemdgaan vrouwelijk ziel

wordpress stat

Copyright © 2021 | Algemene voorwaarden | Privacyverklaring