6 juni 2013
Vandaag is het de vierde dag van de tweelingzielhereniging met mijn Amerikaanse tweelingzielenzus / tweelingstraal Celeste Brianne Satie die nu bij me logeert. Het zijn wonderlijke dagen want het voelt alsof ik met de andere kant van mezelf samenwoon en de hele dag met een soort dubbelganger van mezelf praat en leef. Zo gewoon. Zo anders maar zo vertrouwd. Zo bijzonder. Zo vreugdevol en rijk. Zo…… sja. Eigenlijk zijn er geen woorden voor. Eindeloos geluk dat stroomt uit een grenzeloos hart. Zoiets? You tell me!
Ontmoeting van ziel tot ziel
Toen ze afgelopen maandag bij me aanbelde, was het alsof ik haar gisteren nog gezien had, in plaats van vier jaar geleden. Onze ontmoeting destijds sloeg in als een bom. Toen ik in haar ogen keek was het alsof er een bliksem in sloeg, maar dan de diepte in. Een gevoel van eindeloze liefde. Een gevoel van Thuiskomen. Een gevoel van verwachtingsloosheid en een onvoorwaardelijke liefde die voor mij ongekend was. Na dat weekend in 2009 veranderde mijn leven volledig. De ene na de andere spirituele gebeurtenis vond plaats en ik ontmoette verschillende andere tweelingzielen en zielsverwanten die mij verder hielpen op mijn reis.
Reïncarnatie? Huh?
Begin 2012 ontdekte ik tijdens een regressie dat ik de reincarnatie was van [Lees meer…]
De weg van liefde delen vraagt moed en aandacht. Moed om jezelf opnieuw te ontmoeten in de spiegel van de relatie(s) met de ander(en), maar ook aandacht voor elkaar en de bestaande relatie. Relateren en verbinden doe je op twee niveaus: via de horizontale as van geven en nemen, acties en gevolgen; en via de verticale as tussen hemel en aarde, waarin jij het met jezelf te doen hebt. Daar waar jij jouw innerlijke veiligheid mag waarborgen, evenals jouw innerlijke vrijheid. Dat is een proces dat ieder mens met zichzelf mag aangaan. 
Het kan maar beter duidelijk zijn: om succesvol polyamoreus te kunnen leven, moet je mono-amoreus kunnen zijn. Ja, je leest het goed. Polyamorie is monogamie in meervoud. Veel polyrelaties stranden niet alleen omdat de partner gek wordt van jaloezie, maar ook omdat de polypartner niet mono-amoreus kan zijn als dat nodig is.
Vragen die op me afgevuurd worden bij interviews. Ooit vroeg een journaliste zich af of ze niet vreselijk ouderwets was, als ze er niet aan moest denken om haar partner te delen met een ander. Terwijl ze tegelijkertijd toegaf dat er ergens in haar ook wel een ‘Heleen van Royen’ leefde. Ver weg gestopt, dat dan weer wel.
Vanochtend had ik een afspraak met mijn lieve collega Sherida Heilbron, om samen de themadag van onze vrouwenworkshop van 14 februari verder vorm en inhoud te geven. Deze Valentijnsdag staat in het teken van de liefde voor jezelf: Ik Hou Van Mij. Maar voor we bijgekletst waren was het alweer 11 uur en hadden we nog maar een klein uurtje om concreet aan de workshop te werken. Sherida had zo haar zorgen: Wat was er nodig om de workshop vol te krijgen en zou het überhaupt wel gaan lukken? We besloten ons een kwartiertje terug te trekken in mijn coachkamer om te mediteren, zodat we het vertrouwen weer konden voelen.
Al een tijdje spookt het door mijn hoofd: het woord schaamlippen is niet meer van deze tijd. Het woord dat verwijst naar onze intieme vrouwelijke geslachtsdelen, verwijst naar schaamte: deze lippen zijn er om jezelf voor te schamen. Schamen volgens de Van Dale is ‘zich verlegen en onbehaaglijk voelen: zich over (of: voor) iets of iemand schamen’ . Een ander online woordenboek vertaalt schamen als volgt: ‘Het onaangename gevoel hebben dat je wilde dat iets anders was, of dat je ergens anders was.’