Liefde delen

Helderheid en steun bij meer Liefde(s)

Help, ik ben onbruikbaar!

By 3 Reacties

gedachten2‘Vind je me nog wel leuk?’ vraag ik met een klagend stemmetje aan mijn lief als ik voor de zoveelste dag voor pampus op de bank lig. Al bijna veertien dagen verhuis ik dagelijks mijn lijf van bed naar bank en weer terug. Gisteren leek het beter te gaan en maakte ik een wandelingetje maar vandaag is het weer helemaal niks. Griep en een combinatie van andere kwaaltjes zorgen ervoor dat mijn energiehuishouding nog verre van optimaal is. Ik voel me nutteloos en onbruikbaar. Ik wil weer iets doen, ik wil mijn energie  voelen en van betekenis zijn maar dat lukt nu niet. De frustratie zorgt ervoor dat ik me klein en zielig voel. Heel zielig.

Zelfkritiek of zelfliefde?

‘Natuurlijk vind ik je nog leuk,’ antwoordt mijn lief terwijl hij me liefdevol door mijn haren strijkt en ontelbare kusjes op mijn gezicht plant. Zijn liefdevolle gebaar ontdooit me. Natuurlijk weet ik ook wel dat het een onzinnige vraag is. Sterker nog,  ik weet [Lees meer…]

Hoera, ik mag boos zijn!

By 1 Reactie

De wonderen zijn de wereld nog niet uit: ik heb ontdekt dat ik boos mag zijn! Sterker nog, dat ik er van kan genieten als ik boos ben! Dat is echt iets wat nieuw voor me is. Want normaal gesproken is boos zijn een emotie die ik liever niet ervaar. Niet meer sinds ik in mijn vorige relatie vooral de destructieve kant van boosheid ontmoette. Net zoals heel veel andere negatieve emoties. Het liefst wil ik, net als ieder ander mens, alleen maar volledig gelukkig zijn! Wie wil dat nu niet?

Uit ervaring weet ik natuurlijk dat ieder mens wel eens boos is en dat het heel normaal is. Dat boosheid een emotie is die vooral voorkomt als anderen over je grenzen gaan. Of als anderen iets doen wat jou niet bevalt, zoals je misleiden of je voorliegen. Laatst ben ik helemaal ontploft [Lees meer…]

De man en vrouw in mij viert feest!

By Reageer

Met een hart vol warmte en dankbaarheid kijk ik terug op ons eerste weekend ‘Ontdek de man en vrouw in jou’, vorig weekend in kasteel de Schans in België. De dag begon gestresst maar het kwam uiteindelijk toch nog goed. Eenmaal aangekomen voelde ik me wat onwennig, met een onbekende locatie en vier trainers die voor het eerst met elkaar samenwerkten voor een groep van 19 heel verschillende deelnemers. Gelukkig hadden we genoeg tijd om ons voor te bereiden. In het ontspannen water van de hot tub ontdekten we al snel dat wanneer alles er mag zijn: ongemak, stress en spanning, deze vanzelf verdwijnt. Zo ook bij ons.

De kracht van kwetsbaarheid in man/vrouw

Zo ontdekten we dat ieder van ons op zijn eigen manier het man/vrouw thema had onderzocht en doorleefd. Door dit te delen met de groep merkten we [Lees meer…]

kwetsbaarheid als kracht – lezingen over liefde, vreemdgaan en polyamorie

By Reageer

Het geven van lezingen over de liefde is een van de dingen die ik erg leuk vind om te doen. Ik geniet er van om mensen te raken, te ontroeren of soms zelfs in de war te brengen. Toch merkte ik de afgelopen week dat zo uitgebreid spreken in het openbaar over mijn liefdes- en seksleven, ook kwetsbaar voelt.

Het is onmogelijk om mensen in een lezing van een uur te laten begrijpen wat polyamorie is en hoe je dat succesvol kunt leven. Ieder mens heeft immers zijn eigen achtergrond en kijkt en luistert door zijn of haar eigen ervaringsbril. Onderwerpen als seks, vreemdgaan, liefde en intimiteit komen al snel dichtbij mensen en voor velen voelt het bedreigend als eigen waarden en normen onder druk komen te staan. Dat werd ook duidelijk bij de lezing die ik gaf in Cultureel Centrum te Lochem, waarbij sommige mensen uit het publiek kritische vragen stelden en mijn visie niet konden volgen. [Lees meer…]

Liefde is…. van jezelf houden!

By 8 Reacties

Een ding is me tijdens mijn genezingsproces van borstkanker de afgelopen periode duidelijk geworden: Liefde is… van jezelf houden.

Ik herinner me een mail van een klant die ik ontving vlak voordat ik de knobbel in mijn borst ontdekte. Hij vroeg me naar aanleiding van deze nieuwsbrief  hoe je dat eigenlijk doet, van jezelf houden. Het was alsof ik met mijn mond vol tanden stond want ik had plotseling geen antwoord meer. Alles wat ik wilde schrijven leek plotseling raar en vreemd. Ik realiseerde me later dat ik het op dat moment zelf niet meer kon voelen… Het waarom werd me pas later duidelijk tijdens de sessies met een energetisch therapeut waarbij ik terug ging naar een ver verleden.

Tijdens mijn genezingsproces ontdekte ik dat ik de afgelopen jaren erg veel theoretische kennis had opgedaan. Maar veel van mijn eigen gepredikte lessen kon ik niet altijd voelen. Ik wist met mijn hoofd hoe het allemaal moest maar in de praktijk ging het vaak gepaard met veel innerlijke weerstand, alsof mijn gevoel mijn hoofd niet altijd kon volgen.

Een ziekte als kanker werpt je behoorlijk terug op jezelf en de dood van mijn broer versterkte dat behoorlijk. Ik kon niet anders dan alleen maar dat doen wat goed voor mij was. Ik werd uitgedaagd om al mijn angsten aan te gaan en werkelijk te kiezen voor mezelf, om datgene te doen wat goed voor mij was. Het was alsof het universum me uitdaagde niet alleen aan de wereld te laten zien hoe het is om van jezelf te houden maar ook aan mij zelf.

Zo oefende ik in het onvoorwaardelijk ontvangen, zonder iets terug te doen. Ik kreeg bergen lieve kaartjes en ontelbare mails met lieve woorden, tips, raad en advies. Ik nam alles in me op, en kon de liefde voelen van de mensen die met me meeleefden. Het was geweldig. Ontvangen zonder iets terug doen omdat het verwacht wordt, omdat het zo hoort, omdat het aardiger is, omdat anderen iets voor jou doen…. Zo was ik het gewend, maar ik liet het allemaal los. Ik voelde heel duidelijk: deze tijd is voor mij en deze tijd heb ik hard nodig om te genezen. Ik kan het alleen maar op mijn manier doen en ik mag het allemaal ontvangen. Uit liefde voor mezelf.

De brieven, de kaartjes, de ontelbare lieve tweets van bekende en onbekende mensen op Twitter, het hield me op de been. Het zorgde ervoor dat ik me gesteund en geliefd voelde en het verwarmde me. In het bijzonder ontroerde het filmpje van Rinus Bedeker mij, de man van mijn vriendin en collega Loes Koot. Rinus fietste deze zomer de Alpe d’HuZes in de strijd tegen kanker. Het was als balsem op mijn ziel, want het waren heftige tijden en moeilijke keuzes zoals afzien van chemo- en hormoontherapie omdat ik het op mijn eigen manier wilde doen. Tijdelijk stoppen met werken en alle energie steken in mijn genezingsproces, uit liefde voor mezelf.

Al met al was het een moeilijke maar ook hele mooie periode. Ik ben ontzettend dankbaar voor alle mooie levenslessen die ik geleerd heb en voor alle liefde die ik via zoveel kanalen van zoveel mensen mocht ontvangen. Liefde heelt, dat is zeker! Bij deze wil ik iedereen uit de grond van mijn hart ontzettend bedanken voor alle liefdevolle aandacht!

Vanaf september 2011 begin ik weer met coachen en zal ik er ook weer zijn voor anderen. Het voelt nu alsof alle eerdere levenslessen geintegreerd zijn en dat denken en voelen veel meer in balans zijn. Daar ben ik erg blij mee want dat kan mijn levensgeluk en mijn diensten voor anderen alleen maar ten goede komen. Want coachen doe je vanuit liefde.

Hoe meer je van jezelf houdt, hoe meer je van anderen kunt houden en hoe meer liefde je kunt delen. Het kan er alleen maar leuker van worden. Op naar een leven in balans!

En jij, hoeveel hou jij van jezelf? Hoeveel liefde deel jij met jezelf en hoeveel met anderen? 

De zure appel – nieuwsbriefperikelen

By Reageer

‘Ik heb hier niet om gevraagd, ga weg!’ ‘Ik heb me hier nooit op geabonneerd, irritant!’ Twee mensen die de moeite namen hun ongenoegens te ventileren terwijl ze zich afmeldden voor mijn nieuwsbrief. Nadat ik gisteren mijn eerste nieuwsbrief verstuurde vanuit mijn nieuwe website Liefde Delen, regent het opzeggingen in mijn mailbox. AU!

Drie maanden geleden stuurde ik mijn laatste nieuwsbrief vanuit mijn coachpraktijk Verander je Wereld. De overgang van Windows naar Apple zorgde ervoor dat dat mijn PC omgeving een behoorlijke tijd op zijn kop lag. Zo ook mijn nieuwsbrief. Door de chaos die ontstond kwam er ook ruimte voor nieuwe keuzes. In mijn werk als coach en sinds het verschijnen van het boek Love Unlimited komt de nadruk van mijn werk steeds meer te liggen op relatiecoaching bij ingewikkelde liefdesrelaties. Zo besloot ik dat het beter was om de nieuwsbrief automatisch te laten versturen en wel via Liefde Delen. Aan- en afmelden gaat automatisch en het zou me een boel werk schelen omdat ik niet meer handmatig al die adressen hoef toe te voegen, verwijderen of veranderen.

Vier specialisten haalde ik in huis om de meer van 1400 mailadressen te converteren naar de nieuwe omgeving. Iemand die mijn bestanden overzette van Windows naar Apple, een secretaresse die de bestanden opschoonde, een lieverd van twitter met kennis van Apple die me hielp om adressen in mijn Apple omgeving te krijgen en Karin Bronwasser die me hielp de adressen in WordPress te krijgen en me ook met de opmaak hielp.

Gisteren was het dan zo ver dat ik voor het eerst weer een nieuwsbrief verstuurde. Een spannend moment. Gaat alles goed, zitten de juiste adressen er wel in, hoeveel mensen gaan afhaken want het is logisch dat wanneer je meer gaat focussen, sommige mensen dat doen. Ik kreeg een melding dat er 1356 brieven verstuurd waren en geen 1406. Ergens ging er dus iets mis. Daarbij regende het dus opzeggingen in mijn busje. Oef.

Het leuke van Twitter is dat je feedback krijgt. Zo meldde iemand dat ze mijn nieuwsbrief in de eerste instantie niet herkende als van mij afkomstig (is dit spam?) met als tip om mijn naam erbij te zetten. Iemand anders meldde dat ze mijn nieuwsbrief nog niet ontvangen had, terwijl ik weet dat het een trouwe lezer is.

Gelukkig weet ik ook dat het er allemaal bij hoort. En dat door te focussen er straks weer meer mensen komen die juist wel interesse hebben in de onderwerpen waar ik over schrijf: De Liefde, polyamorie en monogamie, open relaties, duurzame liefdesrelaties, bewustwording en spiritualiteit, seksualiteit. Het is dus even een zure appel waar ik doorheen moet. Zoals alles in het leven een keerzijde heeft. Zonder donker geen licht.

Voor degenen die ondertussen nieuwsgierig zijn geworden naar mijn nieuwsbrief: hier kun je hem lezen.

Ik wens je heel veel lees- en liefdesplezier!

De afterparty

By Reageer

Met wijd open ogen staar ik naar de grijze lucht boven me, drijvend op mijn rug in het warme water van het buitenzwembad van de sauna. Gisteren was het geboortefeest van het boek Love Unlimited, mijn baby waar ik samen met Stephan Wik twee jaar met veel plezier aan gewerkt had. De boekpresentatie met miniworkshop in het gezelschap van zoveel lieve mensen, vrienden, familie, collega’s, klanten en onbekende fans was een feestelijke, enerverende, indrukwekkende en ontroerende gebeurtenis waar ik echt even van moest bijkomen. Afgelopen nacht had ik nauwelijks geslapen van alle nog aanwezige adrenaline in mijn lijf, de vermoeidheid in mijn benen en alle korte gesprekjes, signeermomenten en lieve woorden van mensen passeerden nog eens de revue.

Vandaag verkeer ik in een soort vacuüm. Een heerlijk vacuüm overigens, want ik geniet enorm van de rust, de stilte en de ontspanning. Terwijl ik in de wolken staar bedenk ik me dat het echt voelt als een bevalling. Het kind is vandaag de wereld in gegaan en mijn werk zit er even op, dat wil zeggen: ik hoef het niet meer bij me te houden, iedereen, de hele wereld mag er van genieten.

Al dromend denk ik terug aan een filosofisch gesprek dat mijn lief en ik een jaar geleden hadden met vriendinnen van ons. We stelden elkaar de vraag wat we zouden doen als we nog maar een half jaar zouden leven. Onze antwoorden waren wisselend en ik herinner me het mijne: ik zou alles op alles zetten om dat boek op de wereld te zetten. Ik voelde zo dat dit was wat ik te doen had. Het stond in schril contrast met het antwoord van onze vriendin die vooral in het gezelschap wilde zijn van iedereen die haar lief was: zo lang mogelijk genieten van de mensen die in haar leven belangrijk voor haar waren.

Vandaag stelde ik mezelf opnieuw de vraag: het boek Love Unlimited is geboren, wat zou ik nu doen als ik wist dat ik nog maar een half jaar te leven had? Ik voel nu een enorme ruimte en denk aan de mensen in mijn leven die voor mij belangrijk zijn. Mijn lief, mijn geliefden, mijn vrienden, mijn familie, tinkypoes, de tuin…

Ik denk dat ik de komende tijd eens wat extra aandacht ga schenken aan al die lieve mensen in mijn leven. En aan mezelf, even terug naar de rust en stilte in mezelf. Genieten van het wonder van de natuur die in deze lentemaand zo prachtig is. Ook de natuur viert een geboortefeest met al die nieuwe groene blaadjes aan de bomen, de prachtige ontluikende bloesem, de dartelende lammetjes en fluitende vroege vogels.

Wat is er toch veel om van te genieten in het leven. Ik neem me voor om voorlopig nog even lekker te genieten van de afterparty van het geboortefeest.
�
En jij, wat doe jij? Ga je ook mee het leven vieren?

wordpress stat