Soms ontkom je er niet aan: afscheid nemen van je geliefde. Je houdt ontiegelijk veel van elkaar, maar je voelt dat jullie reis samen ten einde is. Soms is het een van de twee die het verlangen naar een andere relatievorm initieert, waardoor de ander een gevoel kan krijgen van niet goed genoeg zijn. Dit artikel gaat over waarom we soms afscheid nemen van een geliefde waar we heel veel van houden…
De opening naar iets nieuws
Soms neem je afscheid omdat je diep van binnen weet dat je iets nieuws te wachten staat. Iets dat voor de toekomst beter past en omdat je zo met zowel de oude als nieuwe ervaringen die je gaat krijgen, jezelf en de wereld om je heen beter leert te begrijpen. Om zo nog meer en dieper te kunnen liefhebben.
Met je hoofd begrijp je het niet allemaal, maar je weet diep in je hart dat jou iets anders te wachten staat. Andere levenservaringen. Je wilt het verlangen van je ziel leven, wat het ook mag zijn. Het is een sprong in het diepe want je weet wat je nu hebt maar je weet niet wat je straks krijgt en hoe je leven er precies uitziet. Dat kan onzekerheid opleveren en het houd je soms tegen om de sprong te maken.
Terugkerende relatie issues
Ondertussen loop je met je geliefde steeds tegen dezelfde issues aan. Je hebt er uren zo niet jaren over gesproken, therapie gevolgd, innerlijk werk gedaan maar toch lukt het niet om samen een vorm te vinden. De kunst is om het idee hoe het er uit zou kunnen zien, los te laten en eerst een eigen koers te gaan varen, los van je geliefde. Pas als je afscheid neemt van het oude, kan het nieuwe pad zich openbaren. Met wie weet een hele mooie, maar andere plek of vorm met je geliefde.
Loslaten
Geef ruimte aan het verdriet van alles wat je loslaat, maar zorg ook voor afleiding. Je hoeft niet in je verdriet te gaan zwemmen. Koester de mooie momenten. Een mooi ritueel dat je samen doet waarin er ruimte is voor jullie herinneringen en verlangens, kan je helpen bij het rouwproces.
Liefde blijft
De liefde sterft niet. Dat liefde sterft is een illusie en het oog van het ego. Van alle mensen die in mijn leven mijn geliefden zijn geweest, hou ik nog steeds volop. Sommigen heb ik heel lang niet gezien, maar als dat dan gebeurt weet ik meteen weer waarom ik ooit op ze viel. Dan wil ik ze ter plekke zoenen en ontvoeren om samen de eenheid weer te voelen. Maar er is dan ook meteen dat besef waarom de liefdesvorm van toen, er nu niet meer is.
Andere vorm van leven en liefde
Het voelt als de liefde loslaten, maar niets is minder waar. Je laat een vorm los die jou of jullie nu niet meer het beste geeft om helemaal jeZelf in te zijn. En als de een niet meer gelukkig is, in de vorm die er was, is het een illusie om te bedenken dat jij het dan in je eentje kunt afdwingen omdat jij het nog zo fijn vond. Je creëert dan een afhankelijkheid en daarmee heb je dan meteen de uitnodiging te pakken tot heling: weer terug naar je eigen autonomie, om van daaruit weer opnieuw de liefde met iemand te dansen. Of misschien wel met meerdere geliefden.
Oud zeer en autonomie
Liefde is de eeuwige dans tussen verbinding oftewel het volledig samensmelten in eenheid enerzijds, en autonomie en volledig samensmelten met jezelf anderzijds. Wie deze beide uitersten heeft ervaren, kan het leven en de liefde dansen, om zo samen een nieuwe en nog liefdevollere wereld te creëren. Om tot de uitersten te komen is het soms nodig om een tijdje alleen te zijn, om oud zeer in je op te ruimen en om zo te kunnen samensmelten met je ziel. Om daarna de liefde weer opnieuw te dansen, in alle eenvoud.
Wil jij hulp bij het opruimen van jouw oud zeer zodat jij de steun van je ziel kunt ervaren? Misschien is een Trauma Bevrijding Intensive iets voor jou. Mail me voor de mogelijkheden, of boek alvast een online verhelderingsgesprek via mijn agenda.
Geef een reactie