Willoosheid, machteloosheid en overgave.
Willoosheid is de negatieve vervorming van overgave. Het is gebaseerd op angst en onveiligheid en het gebeurt onbewust. Overgave doe je uit jezelf, omdat jij je als volwassene wilt overgeven. Maar als je willoos bent, heb je geen vrije wil meer. Machteloosheid is veel minder erg, want als je je machteloos voelt, heb je nog een idee van wat je niet wilt… en dat je niet krijgt wat je wilt, hoe heftig dit ook kan zijn. Maar willoos zijn is je vrije wil geheel in handen leggen van een ander, omdat deze het opeist. [Lees meer…]
Onder het verlangen van de prinses schuilt een enorme eenzaamheid. Het is de eenzaamheid van het beschadigde kind die geen contact kan maken met de kern in zichzelf. Het is het zeer kleine kind dat niet voor zichzelf kon zorgen, de willoze baby die zich niet verbaal kon uiten noch kon protesteren op het moment van het wangedrag van de vader, de oom, de broer of de masculiene moeder wiens hart versteend was. Het prinsessengedrag is verbonden met een beschadiging in de mannenlijn waarbij het ego leidend is geworden en het hart gesloten. 
Sommige dingen zijn te groot om alleen te doen. Het verwerken van diep trauma uit jeugd of kindertijd bijvoorbeeld. Gevolgen van fysiek en/of lichamelijk geweld. Incest. Ouders die er niet voor jou konden zijn omdat ze zelf problemen hadden. Of het ging juist te goed met hen, zodat ze geen tijd en aandacht voor je hadden vanwege het teveel gericht zijn op eigen succes.
Als we als kind de liefde niet gekregen hebben die we nodig hebben, gaan we in de overlevingsstand. Onze gevoelens hebben we weggemoffeld, en we hebben ons gewapend met overlevingsstrategieën die ons succesvol hebben gemaakt. Tot nu toe dan. Want er komt een tijd dat het trauma gezien en geheeld wil worden.
Hij was levensmoe. Half december 2014 belde 
Mijn hoofd maakte overuren voordat hij kwam. Wie was ik in hemelsnaam dat ik dacht dat ik hem kon helpen? Wat zou ik als coach nog kunnen toevoegen na al die therapieën als zelfs een psychiater had vastgesteld dat deze cliënt onbehandelbaar was? Ik was immers maar een gewone coach, zelfs zonder therapeutenopleiding. Grofweg wist ik iets van psychopathologie omdat ik het ooit geleerd had in een bijscholing, maar de inhoud van alle labels was ik al lang weer vergeten. In tegenstelling tot Loes kon ik er ook niet mee werken. Waar begon ik in hemelsnaam aan?
De afgelopen jaren heb ik honderden klanten die op een kruispunt van hun leven stonden, de dertienmiljoen-vraag gesteld: Wat zou je doen als geld geen rol speelt, hoe zou je je leven dan inrichten? Hoe ga jij je dag dan vullen? Waar word jij gelukkig van? Wat zou jij doen met dertien miljoen?