Terug naar Verander je Wereld
Gisteren had ik mijn eerste sessie in mijn nieuwe, tweede praktijkruimte in Vught. De sfeer van deze kamer is totaal anders dan de sfeer in de Heerenkamer van gebouw De Koningin in Hilversum waar ik sinds 2015 werk. Alles is open en licht in mijn nieuwe ruimte.
Het centrum Heart-Vision is nog in opbouw, evenals dat ik zelf het komende half jaar in de transitie zit mbt mijn bedrijf. Ik ga de focus weer breder inzetten dan alleen Relatiecoaching bij ingewikkelde liefdesrelaties. Ik wil ook het bedrijfsleven weer in en daar de dingen losmaken bij mensen die onwrikbaar vast zitten en waar geen andere hulpverlener of coach doorheen komt. Een ander verlangen is reizen. En natuurlijk schrijven, schrijven, schrijven…
Jezelf vrij maken
Wie ben je bedoeld te zijn als al je imprints vanuit je opvoeding, maatschappij of destructieve vorige levens die je hebt verkloot, bij jezelf of anderen? Hoe kom je bij al die verborgen talenten en verlangens en hoe kun je dat oude vertrouwde wat zo goed voelt omdat je van je overlevingsstrategie je supertalent hebt gemaakt, loslaten of op zijn minst op een lager pitje zetten zodat andere talenten een kans krijgen, en jij een kans krijgt nieuwe dingen te ervaren in je leven? Een leven met andere kleuren dan je gewend bent?
Extra tijd om te creëren
Na vier jaar lang drie uur per dag reizen om in Gebouw De Koningin te kunnen werken is het fijn om nu met de fiets naar mijn werk te gaan. Bakkerij de Groot passeren en chocolade bollen meenemen naar de praktijk. Even voor de helderheid: Bosschenaren zeggen chocolade bollen, de rest van de wereld zegt Bossche Bollen 😉
Na afloop fietste ik lekker even de stad in, naar de markt een visje scoren en een cappuccino op een terras om een bericht op Facebook te zetten en dan nog even naar de Sint Jan om af te stemmen. Ik heb een rijk en gezegend leven en ben heel nieuwsgierig hoe zich dit allemaal gaat ontwikkelen. Ik kijk er naar uit hoe mijn cliënten het gaan vinden om op een sofa te liggen als ze in mijn nieuwe praktijk een sessie of Trauma Bevrijding Intensive doen.
Uit je hoofd, in je lijf
Uit je hoofd, in je lijf. Ken jij de taal van jouw lichaamsbewustzijn? Hoe krijg jij vrede in je hart en hoofd? Dat is waar ik me o.a. mee bezig ga houden.
Loop jij vast in jouw relatie, werk of in jezelf? Wat wil jouw lichaam jou vertellen? Samen gaan we dit op een bijzondere manier ontdekken. Ik ga mijn wereld weer veranderen en mijn oude praktijknaam Verander je Wereld weer nieuw leven inblazen. De komende jaren ben ik daardoor op twee lokaties werkzaam: Hilversum en Vught (bij Den Bosch)
Aanbieding
Heb je interesse en wil jij jouw wereld veranderen? Laat het me weten. Mijn nieuwe praktijkruimte in Vught ligt verborgen achter de parkeerplaats van Hotel van der Valk, in een oase van rust met bomen en gelegen aan een meer. Je kunt er ook buiten zitten. Voor de zomermaanden juli en augustus 2019 geldt voor een afspraak in mijn nieuwe praktijkruimte in Vught, een korting van 50 euro per verhelderingsgesprek. Neem gerust contact op voor de mogelijkheden en bel me 06-45550680 (kantooruren).
Van 14 tot 18 maart reisde ik met twee vrienden en reisgenoten naar Polen om een bezoek aan Auschwitz en Birkenhau te brengen. Voor mij was het een soort van final quest. In 2008 begonnen de nachtmerries over de oorlog, waarbij ik altijd op de vlucht was en keek of ik niet achtervolgd werd. In 2010 bezocht in een reïncarnatie therapeute die me vertelde dat ik een vorig leven had gehad in de tweede wereldoorlog en dat mijn jeugdliefde van dit leven, betrokken was in dat leven. Ik was een jonge verzetsstrijder, opgepakt en naar Auschwitz vervoerd. Daar werd ik te werk gesteld in de ziekenboeg en later als hoer. Ik stierf uitgeput en ziek in een van de barakken, net voor de bevrijding van het kamp.
Gisteren kreeg ik een appje van een vriend die me heel goed bedoeld, schreef de boel af te blazen. Hij had ook niet het verlangen om te komen. ‘Blijf niet wachten als een konijn in de koplampen’, schreef hij. Ik moest lachen om de beeldspraak. Maar ja, zijn woorden zetten me wel aan het denken. Wat wil i
Een nieuwe periode brak aan: de periode van het vrouwelijke, van leven in overgave, van verbinden en vertrouwen op iets groters dan mijzelf. Mijn broer was de eerste overleden ziel met wie ik vanuit de andere wereld contact had via gedachtekracht en zo ontdekte ik het bestaan van een hele nieuwe wereld die er voor mij was. Het systemisch werken wat ik al eerder gebruikte als coach, kreeg een nieuwe dynamiek doordat ik gaven begon te ontwikkelen als helderziendheid, helderhorendheid en heldervoelendheid. Ik ontdekte dat er een heel team was die me steunde bij mijn helingswerk. 
Vandaag was de crematie van mijn tante. Ze had net als ik geen kinderen en was vroeger veel in ons gezin, samen met haar man / mijn oom, en we logeerden ook vaak bij hen. Als schrijfster van de familie mocht ik haar levensloop opschrijven en voorlezen, mede aan de hand van mijn jeugdherinneringen. Het bracht me terug in de tijd en vandaag voel ik me weer een klein verdrietig meisje dat niet begrijpt hoe grote mensen met moeilijke dingen als de dood, omgaan.
Vandaag is de tweede crematie sinds het overlijden van mijn vader, nu anderhalf jaar geleden. En het is de derde keer dat ik de wond van de pijn in mijn hart weer voel van mijn polyamoreuze exgeliefde en zijn metamour, die hadden bedacht om op de avond van de crematie van mijn vader samen te willen zijn ipv mij te supporten. Mijn hart verscheurde toen hij het me zei, vlak voor dat we naar Limburg afreisden. Ik had letterlijk fysieke pijn in mijn hart en werd met een smak in de aardse realiteit gegooid en op mezelf teruggeworpen. Ademen, ademen, zei ik tegen mezelf met mijn handen op mijn hart en onderbuik, want de focus moest terug naar het afscheid van mijn vader. Ik moest immers een paar uur later voorlezen in de kerk en handen schudden van familieleden. Ik moest mezelf bij elkaar houden. Ademen, Leonie, ademen! Je kunt het zelf!
Nu ben ik binnen, bij de mensen, in een warm en gezellig restaurant. Ze zitten allemaal aan hun eigen tafel, met hun eigen verhaal en hun eigen relaties. En terwijl ik dit allemaal opschrijf, mijn ‘verhaal’ met jullie deel, voel ik een klein vlammetje branden in mijn hart. Een vlammetje dat zegt dat verdriet tijdelijk is. Dat morgen alles weer anders voelt. Dat ieder mens een eigen weg heeft te gaan en dat niemand volmaakt is. Een vlammetje dat zegt dat liefde uiteindelijk heelt, ook mijn verdriet, en dat witte wijn soms erg lekker is. En dat schrijven en delen helpt. Want gedeelde smart is immers halve smart. En het vlammetje kent ook de vreugde van het liefde delen, dat soms juist dubbele vreugde geeft. Het vlammetje zegt ook dat niemand perfect is, ook ik niet en dat ik het ook niet hoef te zijn. En dat er liefde in overvloed is, om te beginnen in mijn eigen hart. En dat er altijd hulp en steun in overvloed is, zichtbaar of onzichtbaar.
En tot slot, deel ik een stukje over eeuwige liefde. Want de ziel van mijn oom en mijn vader waren bij mijn tante, toen we haar lichaam-in-kist achterlieten ik het crematorium. Mijn vader zweefde rechts van de kist, mijn oom en tante links. Na het overlijden van mijn oom, nu 35 jaar geleden, was er nooit meer een andere man in haar leven gekomen. Nu waren hun zielen en energie in elkaar vervlochten. Ze liet hem nooit meer los, zei ze tegen hem terwijl ze in mijn richting keek, wetende dat ik getuigde. Al een dag na haar overlijden hadden ze haar geleerd dat ze met mij via gedachtekracht kon communiceren. Mijn oom had op haar gewacht, alsof gisteren vandaag is en er nooit tijd of jaren tussen hadden gezeten. Hij zweeg en hij was er. Er waren geen woorden voor nodig. Het was alsof hij me wilde zeggen: liefde is wat je doet, niet wat je zegt. Hij keek me niet eens aan. Hij was er helemaal voor haar.