Het moest even van mijn hart: relateren doe je in drie richtingen.
- De horizontale richting – geven en ontvangen
- De verticale richting – tussen hemel en aarde
- De verbindingslijn tussen verleden en toekomst.
Ons hart is hierbij de grote verbinder. Maar wat als we juist dat contact kwijt zijn en vooral relateren vanuit het hoofd? Wie gewend is altijd maar naar een van de drie richtingen te kijken, loopt onverhoeds een keer tegen relatieproblemen aan. Waar ligt de sleutel? Dat en nog meer vertel ik in deze inspiratie video van 7 minuten. Veel kijk- en luisterplezier!
Veiligheid. Een van de belangrijkste voorwaarden voor een intieme relatie waarin de liefde kan stromen. Het is echter ook een voorwaarde om met mensen in de flow te kunnen samenwerken. Wat is dat eigenlijk, veiligheid? En hoe creëer je dat?
Niet voor iedereen is 
Als liefde pijn doet, word je hoe dan ook op jezelf teruggeworpen. Je wordt door het leven uitgenodigd om het leven aan te gaan en er zelf iets van te maken. Hoe we met onszelf en het leven omgaan, wordt voor een groot deel bepaald door ons onbewuste, aangestuurd door energieën van voorouders en ons familiesysteem en soms zelfs van vorige levens.
Liefde voor jezelf is jezelf het allerbeste gunnen. Het is het leven laten stromen op een manier zodat jij bloeit en in verbinding bent met de wereld om je heen. Je hebt zin in de toekomst, omdat je weet dat je nog zoveel leuks staat te wachten en omdat je weet dat al jouw ervaringen van lijden, een reden hebben gehad, en dat je nu jezelf ten dienste mag stellen voor de wereld en andere mensen om je heen. Voor anderen van betekenis kunnen zijn is een oerverlangen van ieder mens. We zijn niet geboren om alles alleen te doen.
Als liefde jou vandaag pijn doet, richt dan je aandacht eens op de mensen om je heen. Kijk waar jij vandaag van betekenis kunt zijn. Open je hart en laat de liefde maar stromen. Laat de liefde stromen voor jezelf en geef jezelf dat geschenk dat je een geliefde had willen geven, als… gun jezelf die bos bloemen, dat sieraad, die strandwandeling, die sauna- of beautydag of dat weekendje weg.
Veel mensen vieren de feestdagen vanuit een gevoel van verplichting. De familie rekent nu eenmaal op je komst. Jullie doen het al jaren zo, het is een gewoonte en traditie en wee je gebeente als je daar verandering in durft aan te brengen. Je weet zeker dat een ander besluit je niet in dank wordt afgenomen en dus schuif je ook dit jaar opnieuw aan de dis met mensen waar je eerlijk gezegd helemaal geen zin in hebt. Nou ja, ome Karel gaat nog wel, maar tante Agaath! Of wat te denken van je eeuwig zwijgende brommende zwager, je eigenwijze broer of je rebbelende schoonzus uit wiens mond geen fatsoenlijk woord komt?
In de horizontale as die door je hart naar je armen loopt, waarin uitdrukking wordt gegeven aan geven en nemen, kun je ervaren dat wat jij geeft, niet gezien of ontvangen wordt door de ander. Maar we zijn in die zin spiegels voor elkaar. Wat we de ander verwijten,
De weg van liefde delen vraagt moed en aandacht. Moed om jezelf opnieuw te ontmoeten in de spiegel van de relatie(s) met de ander(en), maar ook aandacht voor elkaar en de bestaande relatie. Relateren en verbinden doe je op twee niveaus: via de horizontale as van geven en nemen, acties en gevolgen; en via de verticale as tussen hemel en aarde, waarin jij het met jezelf te doen hebt. Daar waar jij jouw innerlijke veiligheid mag waarborgen, evenals jouw innerlijke vrijheid. Dat is een proces dat ieder mens met zichzelf mag aangaan. 
Aan het begin van mijn twee weekse stilte retraite met mezelf, ging ik een eind fietsen en kwam ik in Heusden terecht. Er was een klein winkeltje waar ze visaas verkochten en ik moest naar binnen, zo voelde ik. Ik had geen idee waarom. Mijn denken was door de emotionele /energetische klap vrijwel uitgeschakeld en en ik was behoorlijk overprikkeld. Ik luisterde naar mijn innerlijke stem en ging naar binnen.