Valentijnsdag is niet voor iedereen een feestdag van de liefde. Voor mensen die hun tweelingziel hebben ontmoet en die zich in de verlatings- en loslaatfase bevinden, is het een dag waarop hoop hoogtij viert, als men wacht op een berichtje of uitnodiging van degene die afstand heeft genomen. Als het besef eindelijk daar is dat dit niet komt, kan de aanvankelijk euforische hoop dat de situatie nu echt zal veranderen, omslaan om wanhoop met een wirwar aan intense emoties en emotionele pijn die zich ook fysiek kunnen uiten. Dan kun je zomaar het gevoel krijgen dat je niet langer opgewassen bent tegen het leven. [Lees meer…]
Omgaan met schuldgevoelens bij tegenstrijdige verlangens
Schuldgevoelens. Herken jij ze? Je wilt heel graag iets doen waar jij blij van wordt, maar je partner geeft een duidelijke grens aan. Je wilt het pad van je ziel volgen en bent toe aan een volgende stap, maar je voelt je schuldig omdat jouw omgeving dat totaal niet ziet zitten. Sterker nog: ze geven aan dat wanneer jij jouw hart wilt volgen, de relatie voorbij is. Je voelt je schuldig om dat jij voor jezelf zorgt en een dagje naar de sauna gaat of je doet iets anders om jouw batterij weer op te laten, terwijl je weet dat je jouw zieke partner die in het ziekenhuis ligt en snakt naar nog een bezoek van jou, achter laat. Dus zorg je maar niet voor jezelf en rijd je die week voor de vierde keer naar het ziekenhuis, de files trotserend die je sowieso al uitputten.
Emotie- en energie management
Je voelt je schuldig omdat je iets leuks voor jezelf koopt dat jou ondersteunt in jouw passie, maar je weet dat er mensen zijn die geen geld hebben om een broodje te kopen. Had je niet toch moeten doneren? Je bent ziek en je beste vriendin komt op bezoek, maar het liefst wil je je omdraaien in je bed en alleen zijn. Toch sta je maar toe dat ze een half uur tegen je aanpraat en je vragen stelt die je moeizaam beantwoordt, want het is toch zo onaardig om haar weg te sturen omdat ze speciaal voor jou is gekomen. Je zou je alleen maar schuldig voelen als je dat wel deed. Dus pas je je aan aan wat de omgeving van je vraagt… [Lees meer…]
De stiltebehandeling en existentiele angst
De stiltebehandeling is een benaming voor gedrag van iemand die zijn of haar partner negeert en niet meer te woord wil staan en dat ook niet laat weten. De ene persoon reikt uit voor verbinding en de ander geeft niet thuis. Je hoort niets meer, er wordt geen initiatief meer genomen en iemand wordt volkomen genegeerd. De onderliggende boodschap is: ‘jij bestaat voor mij niet meer.’ Het is hetzelfde als iemand dood wensen. Energetisch wordt dit ook zo gevoeld en daarom komt het ook altijd diep binnen bij degene die de stilte behandeling ontvangt. Existentiële angsten worden geraakt: mag ik er nog zijn?
Gevolgen van stiltebehandeling
Zeker als er sprake is van liefde tussen mensen, zal de stiltebehandeling ervoor zorgen dat mensen zich terugtrekken op zichzelf. Ze worden onzeker en gaan aan zichzelf twijfelen. Er zijn belemmerende gedachten: ‘Ik heb het vast verkeerd gedaan. Ik had het anders moeten doen. Als iemand geen interesse meer toont voor mij, zal ik het wel verknald hebben.’ In het ergste geval vindt er een identificatie plaats met het gevoel van onzekerheid. Je voelt je niet onzeker, mislukt of niets waard, nee je bént onzeker, mislukt en niets waard. Dat uit zich in alle manier van jouw zijn. Depressie kan het gevolg zijn. Vooral vrouwen hebben de neiging om de stiltebehandeling op zichzelf te betrekken. Maar niets is minder waar. De stiltebehandeling zegt ook alles over degene die hem geeft. Je kijkt namelijk in de spiegel van elkaars ziel. [Lees meer…]
Spelen met afwijzing bij Tantric Flow
De afgelopen maanden heb ik verschillende keren meegedaan aan de Tantric Flow bijeenkomsten, van Heino Jansen. Het is voor mij een ideale manier om op te laden na een werkweek in dans, ontmoeting, streling en knuffel. Heino heeft zijn eigen aanpak en een vaste basisstructuur. Terugkerende elementen van zijn avonden zijn speelsheid, genieten, stilte, samenzijn, alleen zijn, voelen, grenzen durven voelen en aangeven maar ook je verlangen volgen en initiatief nemen met het risico dat je afgewezen wordt. Dat laatste is voor mij de grootste uitdaging.
Afwijzing
Het lijkt een tegenstelling te zijn: je verlangen durven volgen met het risico dat je afgewezen wordt, of dat je bij een ander over de grens gaat. Die dingen gebeuren dan ook, uiteraard. De levensles schuilt er in, dat we het eigenlijk nooit goed kunnen doen, maar dat we op deze manier kunnen ontdekken en kunnen oefenen in hoe we met grenzen en verlangens omgaan en dat op een speelse manier. [Lees meer…]
Het nut van ruzie en boosheid
Ruzie maken is niet iets van onze favoriete bezigheden. In een vorige relatie, inmiddels meer dan 20 jaar geleden, mocht ik de destructieve kant van ruzie en boosheid ervaren toen dit aan beide kanten grensoverschrijdend werd. Want ja, uiteindelijk leidde die destructie naar het verdwijnen van het zelfbeeld en naar een scheiding. Hoe kan ruzie en boosheid nu goed zijn voor je relatie of voor jezelf?
Een paar voorbeelden: [Lees meer…]
Hooggevoelig, autisme en emoties
Onlangs volgde ik een bijscholingsdag van Vera Helleman, over autisme en emoties. Het was voor mij een bijzondere dag waarin ik veel herkenning vond in hoe Vera omgaan het met emoties vertaalt vanuit twee soorten mensen: de neurotypische mens die leeft vanuit de ik-referentie waarbij de aandacht naar fysiek, mentaal en emotioneel gaat, en de atypische mens die leeft vanuit de zijnslaag.
Aha, dacht ik. Dat ken ik. Leefde ik voorheen vanuit het versus ik-referentie (ego), nu leef ik veel meer vanuit het hart en de zijnslaag. De omschakeling is al zo’n 10 jaar bezig en begon toen ik in 2009 mijn tweelingziel ontmoette op een congres in Amerika. De impact daarvan lees je in mijn nieuwe autobiografische novelle, ‘De Liefdesconferentie’. dat op 1 maart 2019 uit komt. In de jaren erna is er veel verschoven in contacten met zielsliefdes, mijn manier van emotie management en contact maken met energie. Ik herken dan ook veel van wat Vera vertelde op de bijscholingsdag. Een korte impressie van een deel van de dag. [Lees meer…]
Je lichaam als richtingaanwijzer voor leven en liefde
Heel lang liet ik mijn hoofd bepalen wat ik deed. Zo was ik opgevoed. Als je iets wilde bereiken moest je je best doen, presteren en voldoen aan de verwachtingen van anderen. Zeer zeker de verwachtingen van de baas, de overheid en de mensen om je heen. Maar om te beginnen met de verwachtingen van mijn ouders. Hun normen en waarden werden ons als kind door de strot geduwd. Protesteren leidde tot het snoeren van mijn mond en als ik dan nog door ging, tot een klap voor mijn kop of kont. Niet dat mijn vader negatieve intenties had, integendeel. Hij wilde dat hij trots kon zijn op zijn kinderen, dat ze iets betekenden voor de maatschappij. Net zoals hij. En mijn moeder volgde hem trouw en blindelings. Zo was het indertijd, de vrouwen steunden de mannen. Zij werkten buitenshuis en de vrouwen zorgden voor het huishouden en de kinderen. Mijn vader heeft in zijn leven veel betekend voor de wereld en voor veel mensen. Zij dragen hem een warm hart toe. Daar ben ik dan weer trots op. De tijdsgeest, het trauma en alle ellende voorbij. Want onder al het gedrag dat wij als traumatisch ervaren, is het de onvoorwaardelijke liefde die ons mensen verbindt. [Lees meer…]
Onverwerkte emoties in de buik van je moeder
We lijden massaal aan de gevolgen van onverwerkte emoties. De emoties die niet doorvoeld zijn met een open hart, maar weggestopt, niet geuit, niet besproken, weggelachen of simpelweg genegeerd.
Als je als baby in de buik van je moeder zit, ben je nog volledig een met haar. Je doorvoelt alles wat zij voelt, want jij hebt een open verbinding met zowel je moeder als met het universum. Als jouw moeder schokkende dingen voor haar kiezen kreeg terwijl ze zwanger was van jou, zul jij haar manier van emotie management overnemen. Je leert het al als je in de buik zit.
Vluchten uit het lichaam
De manier om heftige dingen niet te hoeven voelen is door de dissociëren, oftewel je ziel of een deel van je ziel uit je lichaam laten gaan, en/of door je aandacht volledig op de buitenwereld te richten. Mensen met narcistisch gedrag, doen dit en op deze manier hoeven ze de weggestopte onverwerkte emoties niet te voelen. Voelen is eng! Help, dat zwarte gat! [Lees meer…]
Omgaan met boosheid bij onterechte verwijten
Wie relateert met iemand met narcistisch gedrag, herkent ook vast de stroom van verwijten aan jouw adres. Want, met de narcist is immers niets aan de hand. Gisteren luisterde ik naar een YouTube filmpje van een Amerikaanse therapeut en die zei ‘want de narcist denkt dat hij verlicht is.’ Toen ging er bij mij een belletje rinkelen.
Ja, als je verlicht bent en je aanschouwt het leven op aarde vanuit de kosmos als zijnde je bent een engel die geen goed en fout kent, want alles is immers in staat van absolute perfectie, dan kun je in de valkuil terecht komen dat je denkt dat je dus ook alles mag doen of laten bij iemand. Want immers alles is Goddelijk perfect. We zijn echter ook mens van vlees en bloed en hebben dus te maken met individuele afscheiding. Wie zich volledig heeft afgescheiden van het mens-zijn, en dus ook geen verbinding wenst te maken met de wond die jij als mens en ziel draagt in dit unieke leventje, is alleen nog maar gericht op het vermijden van de eigen menselijke pijn, ten koste van anderen. En dat is het gemakkelijkst bij iemand die zielsveel van je houdt. [Lees meer…]
Weer jezelf worden tijdens of na een stiltebehandeling
De laatste tijd krijg ik veel mensen in mijn praktijk die worstelen met relatieproblematiek als gevolg van narcistisch gedrag van een van beiden. Je ziet het ook gebeuren bij tweelingzielrelaties. Iemand de stiltebehandeling geven is echter van een andere orde dan samen besluiten dat je even een tijdje geen contact wilt om beiden tot rust te komen. Een stiltebehandeling gebeurt als een eenzijdig besluit en jij als ontvanger krijgt daar emotioneel gezien een enorme dreun van. Het is een vorm van emotioneel misbruik die jouw eigen wil langzaam maar zeker volledig uitschakelt en jou afhankelijk maakt. Het zorgt ervoor dat jij je onmachtig en klein voelt en dat jij het niet waard bent om van te houden. Niets is echter minder waar! Ieder mens is het waard om van te houden. Zelfs degene die de stiltebehandeling geeft. Want waar je mee dealt, is het beschadigende kind of babydeel van de mens die jou uit verlangen naar macht en controle, veroordeelt tot het geven van een doodse stiltebehandeling. En dat deel van de mens is onmachtig, als gevolg van trauma. In dit leven of vanuit vorige levens. Zolang die pijn niet in de ogen is gekeken en vanuit een volwassen bewustzijn doorvoeld is, zal het gedrag al dan niet bewust blijven doorgaan. [Lees meer…]
- 1
- 2
- 3
- …
- 5
- Volgende pagina »