De afgelopen week was ik in Frankrijk voor een Schildercursus. Mijn lief ging met een andere vriendin een week naar Zweden en ik had geen zin in een ‘ik-ben-zielig-en-blijf-achter- gevoel’. Dus volgde ik een innerlijke impuls die ik gevoeld had: ik wil een schilderij maken en wil dat in Frankrijk doen. In deze week. En zo kwam ik er terecht om dit schilderij te maken, het tweede ooit in mijn leven! Ik ben er zo blij mee!
Op de dag dat mijn lief met zijn andere vriendin vertrok, vertrok ik in mijn eentje naar Frankrijk om eerst een paar dagen lekker met mezelf te zijn in de stilte. Dat heb ik geweten. Als je helemaal thuis bent in jezelf, in de stilte, ben je namelijk nooit alleen. Vooral als ik de natuur in ga, gaat de verbinding met de andere wereld meteen open. Dan word ik uitgenodigd me over te geven aan mijn innerlijke leiding: een team van zielen die mij helpen en die met me samenwerken.
Herinneringen aan de oorlog
Zo bezocht ik een Duits en een Franse begraafplaats uit de eerste wereldoorlog. Dat zorgde voor bijzondere zielsprocessen waarbij de zielen van troepen soldaten onder mijn leiding met elkaar in gesprek gingen en hun pijn deelden, nadat ze elkaar een eeuw lang onderdrukt hadden. Het was intens en heel bijzonder om te doen.
Die eerste wereldoorlog leeft ook in mij: mijn oma geboren in 1890, heeft die eerste wereldoorlog meegemaakt en ook de tweede wereldoorlog. Veel traumatische emotionele energie is overgeërfd en dat mocht ik bevrijden: in mezelf en voor het collectief.
Vrijmaken van talenten
In de eenheid zijn we allemaal gelijkwaardig en verbonden. De talenten en energieën van zielen die ooit in de geschiedenis leidden tot oorlog en ellende in de wereld, gaan me nu helpen. De twee mannen die de zielengroepen representeren, hebben vrede gesloten met elkaar en maken nu onderdeel van mijn soulteam. Tot kerst, zo hebben ze me laten weten. Ik heb al veel met ze gelachen, gisteren onderweg naar huis. En ik ben heel benieuwd hoe zij hun talenten via mij zichtbaar maken in het werk met mijn klanten, in Relatie-Intensives.
Zweverig of het collectieve onbewuste?
Voor veel mensen zijn dit soort ervaringen een brug te ver en doen het af met ‘veel te zweverig voor mij’. Ze hebben niet door dat in het leven van iedereen, zielen uit het verleden met hen verbonden zijn en hun oude, vastzittende overtuigingen vanuit hun traumatische ervaringen, nog steeds doorgeven. Ze gaan liever door op de oude bekende en vertrouwde ingeslagen weg en laten zich bij keuzes ontmoedigen door belemmerende gedachten en stemmetjes die hen influisteren dat het beter is om geen risico te nemen, dat ze het niet waard zijn, dat ze niet goed genoeg zijn, dat ze moeten presteren om liefde te krijgen. Of ze stellen vanuit deze onbewuste overtuigingen dat alles wat met liefde gedaan wordt, gratis zou moeten zijn, dat seks vies is, dat twee geloven op een kussen voor oorlog zorgt en dat de liefde van je partner voor een ander, ten koste gaat van jou.
Allemaal invloeden vanuit het collectieve onbewuste dat ook in jou op geslagen ligt. De wereld is een spiegel van wat jij innerlijk ervaart en wat jouw waarden, normen of onbewuste overtuigingen zijn. Daarbij heb je te maken met collectieve energieën en invloeden van de mensen om je heen. Het collectieve onbewuste in jou verlangt naar bevrijding, via erkenning van de pijn. Zodat ook jouw talenten bevrijd kunnen worden.
Het geheim van jezelf durven zijn
Mezelf zijn is voor mij hetzelfde als iedere dag, bij ieder keuzemoment, luisteren naar de roep van mijn hart. Wat wil mijn hart in deze verbinding met de ander? Soms is dat kiezen voor mezelf en de andere keer is het ruimte geven aan de liefde die mijn lief ervaart voor een ander. Ik voel iedere keer weer opnieuw wat klopt, diep van binnen en ik zoek naar mogelijkheden om te leren en te groeien.
Ik had nooit gedacht dat ik schilderen zo leuk zou vinden, dat alleen op reis zijn ook werken betekent maar dan gratis, met en voor vele tienduizenden zielen van oorlogsbegraafplaatsen uit de omgeving. En dat ik daar zoveel blijer uit zou komen. Wat zou er gebeurd zijn als ik de roep van mijn hart genegeerd had en in gevecht was gegaan met mezelf of mijn lief? Dan had ik dit talent niet in mezelf bevrijd!
Erkenning en tranen
De mooiste reacties kwamen op mijn schilderij kwamen tijdens de expositie van onze schilderwerken, op zondagmiddag 8 mei, bevrijdingsdag in Frankrijk. Een man sprak me aan en zag hoe ik het geloof gebruikte om vrede in de wereld te bewerkstelligen, hetzelfde geloof dat in de oorlog er juist voor zorgde dat mensen gingen vechten met elkaar. De wereld is hoe jij hem ziet. De kok van onze cursus barste in tranen uit bij het zien van mijn schilderij. ‘Je hebt de ziel van deze streek geschilderd, oh dit raakt me,’ fluisterde ze me toe. Haar tranen zorgden voor vreugdetranen bij mij, want ook ik ben een mens en verlang naar erkenning in wat ik zie en doe. Wat een geschenk!
Liefde is loslaten en in jezelf investeren
Jezelf zijn in de liefde is je hart volgen, loslaten wat mensen er van zouden kunnen denken. Jezelf zijn in de liefde is naar binnen gaan en reflecteren op Jouw Waarheid en deze eren. De waarheid van de ander zien in het licht van zijn of haar gevangenschap of stralendheid. Onderzoeken waar belemmerende overtuigingen vandaan komen en deze transformeren met liefde. Want het is de liefde die het doet. Iedere keer weer. Het mooie is dat je iedere dag deze kans opnieuw krijgt. Mislukkingen bestaan niet, alleen maar ervaringen.
Ik wens je een mooie en liefdevolle dagen toe!
Ps: wil jij leren om volledig jezelf te zijn in de liefde en/of in jouw leven? Onze innerlijke leiderschapstraining Living Heaven On Earth, gaat hier ook over. Wat heb jij de wereld te bieden? Welke talenten in jezelf wil jij vrijmaken? Er zijn nog plaatsen vrij, je kunt er nog bij.
Geef een reactie