Aratuscha loopt naar de rivier en naar de grote rots om raad te vragen. De gladde rots steekt met kop en schouders boven de andere rotsen uit. Als niemand het meer wist, dan was er altijd nog de grote rots. Eerst wast ze zich in de rivier. Dan vlijt ze haar naakte lichaam tegen de rots aan. Vandaag is het water van de rivier rustig. Het kan haar niet schelen dat ze naakt is, al heeft ze nu officieel het lichaam van een vrouw. Door alle opdrachten en uitdagingen die haar vader haar gegeven heeft, om zo haar mannenkracht te kunnen ervaren, voelt ze zich krachtig en sterk. Ze heeft geen man nodig in haar leven, besluit ze. Ze zal haar eigen man zijn. Dan is er niemand meer die haar nog kan kwetsen. Met de eenheid van de natuur die ze ervaart als ze haar hart openzet, voelt ze zich compleet en volledig. Ze heeft niets of niemand nodig. Ze zal haar eigen leefregels bepalen. [Lees meer…]
Veiligheid in liefde en relaties
Veiligheid. Een van de belangrijkste voorwaarden voor een intieme relatie waarin de liefde kan stromen. Het is echter ook een voorwaarde om met mensen in de flow te kunnen samenwerken. Wat is dat eigenlijk, veiligheid? En hoe creëer je dat?
Samenwerken in een groep waarin leren en groeien centraal staat, is veiligheid een absolute voorwaarde. Veiligheid kent een aantal pijlers: de pijlers die te maken hebben met jezelf, en pijlers die te maken hebben met de interactie met de ander. Oftewel: innerlijke veiligheid, en relationele veiligheid. [Lees meer…]
Aratuscha en haar paardendrum – vorige levens (2)
‘Ik verbied het je,’ zegt Witte Toekomst tegen zijn dochter terwijl hij haar meedogenloos aankijkt. ‘Er is geen enkele drum die door jou bespeeld gaat worden. Niet voordat je je stonde hebt gehad.’
Aratuscha is twaalf jaar oud. Ze wil graag trommelen op de paardendrum van haar vader. Hij is net nieuw en heeft de huid van een witte merrie. Het was haar moeders lievelingspaard en die had er zelfs een staart van gevlochten manen aan vast geknoopt.
‘Maar ik begrijp het niet vader,’ smeekt het jonge meisje. ‘Waarom kan het nu niet? Ik ben al twaalf!’
‘De lichte merrie kan alleen maar bespeeld worden door een bevruchte vrouw, net als je moeder. Je bent nog een kind. Het is geen speelgoed! Bovendien moet hij eerst door mij ingewijd worden en een naam krijgen.’
Arartuscha kijkt haar vader aan met een blik van wijsheid die geen grenzen kent. Haar stem wordt zacht.
‘Vader, ik weet toch dat het kan. Ik heb gesproken met de ziel van Janosh, en ze vindt het goed. Ze zegt zelfs dat het beter is dat ik het doe, voordat ik mijn stonden krijg en zeker voordat ik een man heb ontvangen. Mamuschka heeft me verteld dat ze de merrie mocht bereiden toen ze jong was en ook nog geen stonde had gehad. Waarom mag ik als vrouw de traditie niet voortzetten op een manier die klopt voor mij en voor Janosh? Laat het me begrijpen, vader!’ [Lees meer…]
Sterren stralen samen – gedicht
Hoe kun je
Het licht vinden
In het diepste duister?
Sterren zijn zichtbaar
In de nacht
Niet in de mist
Jouw stralen reiken verder
Dan jij bedenken kunt
Het enige wat nodig is
Is het openen van je hart
En de moed
Jouw innerlijke roep te volgen
Wetende
Dat je nooit
Alleen bent
Sterren stralen samen.
© Leonie Linssen 24-01-2019
De leeuw is vrij!

De driekhoeksverbinding – uit de kramp, in de ontspanning
In een driehoeksverbinding waarbij een partner de liefde deelt met twee anderen, ontstaat er al snel een dynamiek van het gevoel tekort te schieten. De mensen die hun partner delen, worden getriggerd in het gevoel dat ze niet goed genoeg zijn, anders zou hun lief wel genoeg hebben aan hen alleen. Ook is er de trigger die drukt op de angst om achtergelaten te worden. De andere liefde zal toch wel sterker zijn, omdat hij nieuw is, of omdat er al zoveel jaren samen zijn doorgebracht, al dan niet in een gezinsstructuur.
Degene die de liefde deelt en een tweede relatie erbij heeft gekregen, zit tussen twee vuren in en wil het liefst beide partners tevreden stellen. Vaak komt deze persoon nauwelijks toe aan zichzelf en aan de vraag: wat wil ik nu eigenlijk zelf? Degene die in een bestaande relatie stapt, wordt al snel geconfronteerd met het verlangen naar een echte, volwaardige plek. De trigger die geraakt wordt is: mag ik er zijn? Heb ik een plek? Doe ik er toe? [Lees meer…]
De waarheid heelt de waan
‘De waarheid heelt de waan’ is de ondertitel van een van de boeken van trauma therapeut Franz Ruppert, en een fenomeen dat ik vaak terug zie in mijn praktijk. Mensen die dusdanig met elkaar emotioneel verstrikt zijn, waardoor het bijna mogelijkheid is om de waarheid te accepteren zoals hij is. We zijn volledig gefocust op de ander en zien vooral wat er mis is bij hem of haar. Zelf hebben we een positieve intentie, die soms anders uitwerkt over overkomt bij anderen dan jij bedoeld had.
Dat komt omdat iedereen een eigen referentiekader en trauma heeft en van daaruit naar de wereld kijkt. Daarnaast reageren we niet alleen op de woorden die uitgesproken worden, maar ook op de onderliggende energie die komt vanuit ons onderbewuste. Samen op onderzoek gaan en kijken naar de waarheid van de ander, is de eerste stap naar heling en gezonde autonomie. Het openzetten van het hart in alle richtingen, is hierbij noodzakelijk.
Trauma en overleving
Franz Ruppert benadert trauma vanuit de visie dat er een traumadeel is, een overlevingsdeel Het gedrag dat het trauma moet maskeren), en een gezond deel. Veel mensen hebben echter meerdere traumadelen en als we ons hart openen voor anderen, ontmoeten we niet alleen deze mens maar ook hun ziel en vooroudersysteem. Voor heling, kunnen we daar mee werken en dat is wat sjamanen ook doen. Het trauma niet ontlopen maar er helemaal induiken met liefde en het zo transformeren. [Lees meer…]
Een baby in ruil voor een zoen
Een bijzondere ontmoeting van hart tot hart, van ziel tot ziel
Wil je mijn baby
In ruil voor een zoen?
vroeg zij
En ze keek de man brutaal en uitdagend aan
Met een vleugje onzekerheid
En ook wat kwetsbaarheid
Zo, antwoordde hij meesmuilend,
Een baby in ruil voor een zoen?
Wat brengt jou tot deze keuze?
Hij keek naar de baby
Die lag te slapen in het mandje
Onder een dekentje
Onschuldig
Niet zomaar een zoen
Fluisterde ze snel
Oh nee.
Het moet een zoen zijn
Gegeven uit liefde
Échte liefde.
Dromerig keek ze van hem weg
Alsof ze wilde zeggen
Ik weet niet of ze bestaan
Zulke zoenen
Maar ik verlang er wel naar
Toen haar ogen opnieuw de zijne kruisten
Zag hij haar verlangen
En zijn hart begon wild te kloppen
Een baby voor een zoen
Een zoen uit liefde
Dat was te doen.
Alleen als het échte liefde is
Zei ze vlug
Alsof ze bang was
Dat hij haar baby van haar zou nemen
Nog voordat ze de echte liefde
Had leren kennen
Zijn ogen doorboorden de hare
En kruisten haar ziel
Hij nam de mand uit haar handen
En zette de baby naast hen neer
Voordat hij haar in zijn armen nam
Zachtjes streek hij met zijn neus
Over de hare en
Liet hem glijden over
De huid van haar wangen
Om haar geur op te snuiven
De tijd stond stil
Toen zij zeven eeuwen later
Elkaar zwijgend aankeken
Terwijl zijn ogen de hare doorboorden
En hun neuzen elkaar raakten
Onderzoekend
Alsof hij niet kon geloven
Dat zij haar baby ooit weggaf
In ruil voor een zoen
Nu zag hij pas
Wat hij toen niet kon zien
Haar hart was toen bevroren
Ze had geen liefde kunnen geven
Aan de baby
Die haar destijds geschonken was
Door God en de zijnen
Ongewild geboren.
De omhelzing in het nu
Liet het oude ijs smelten
En toen hij haar vasthield
Wilde hij haar niet meer loslaten.
Pas nu, zeven eeuwen later
Voelde zij de liefde
Van zijn hart
Dat hij voor haar geopend had
Wagenwijd
In ruil voor haar baby
En ze voelde het ongemak
Van toen
De onderzoekende en open blik in zijn ogen
Lieten het ijs van haar hart
Smelten
Dat ontstaan was
op het moment dat
Haar hart bevroor toen
Het vlijmscherpe mes
Naast haar bekken geplant was
De krachtige hand op
Haar mond om
Het schreeuwen te beletten
Het geweld waarmee haar
Lichaam overweldigd werd
Haar vrouwelijkheid
Uitgeschakeld
Haar vrouw zijn en haar ziel
Haar lichaam verliet
Haar hart bevroor en
Haar handen verkrampten
Door een van de zijnen
De prijs was
Een eeuwige herinnering
Aan de brute overval
De verkrachting
Zeven maanden later
De baby die haar iedere dag
Liet herinneren
Dat zij als vrouw niets was
En dat liefde
Een illusie was
Zeven eeuwen later voelde zij
De liefde die hij had willen leggen
In die ene zoen
Van toen
Die minuten duurde
Tot zijn adem
Haar bijna het leven benam
Toen hij haar los liet
De baby in het mandje pakte
En zich omdraaide
Haar bevende handen
gleden over haar lippen
Haar vingertoppen
Beroerden haar neus en
Haar wang
Om de herinnering
Van de belofte aan liefde
Voor eeuwig
Tot zich te nemen
De mooiste herinneringen
Liggen besloten in het moment
Dat hart en ziel
Elkaar ontmoeten
In een woordeloze omhelzing
Over de eeuwen heen
Waar harten
Versmelten
In liefde ❤️❤️

Overgave aan het open hart en alles durven ontvangen
Ze belt me met de vraag of ik haar nog een keer wil helpen – geen enkele hulpverlener durft het nog aan om met haar terug te reizen naar haar gruwelijke verleden van seksueel en ritueel misbruik. We maken opnieuw een afspraak voor een Trauma Bevrijding Intensive.
Dit filmpje op Facebook verbeeldt mooi hoe het werkt met energie die we soms, al dan niet bewust, overnemen van anderen.
Overgave aan het hart
Ik weet dat ik met mijn licht, het donker bij anderen kan wegnemen, door te tijdreizen, mijn hart wagenwijd open te zetten of zoals Jezus me ooit uitlegde: door helemaal in de hartsenergie te zijn, deze buiten de grenzen van je fysieke lichaam te laten komen zodat je alles liefdevol en zonder oordeel kunt ontvangen. Zo kon hij sterven aan het kruis, legde hij me uit tijdens de initiatie van de vrouwentraining Gateway to Heaven in 2014, in Rennes le Chateau. Hier kun je zijn woorden van toen lezen. [Lees meer…]