Jaloezie. Voor de een is het een romantisch bewijs dat er sprake is van Echte Liefde, voor u is het de hel. U voelt zich steeds meer een neurotisch zielig hoopje mens dat met zichzelf overhoop ligt en dat niet kan stoppen met overmatig controlerend gedrag. Uw partner heeft er schoon genoeg van en roept dat het zo niet langer kan. U wilt wel, maar ja, u weet niet hoe. Had u niet al van alles geprobeerd?
Nog veel erger wordt het als uw partner een overvloed aan liefde blijkt te bezitten en u te kennen heeft gegeven er naast u nog een ander bij te willen. Was polyamorie aanvankelijk een nieuw tijdsverschijnsel waar u geamuseerd over las, nu blijkt dat uw partner ineens fantaseert over een ander. Sterker nog, de nieuwe geliefde in kwestie heeft zich al aangediend! U bent boos en geschrokken maar u wilt uw partner niet kwijt dus na veel emotionele gesprekken stemt u toe. De kinderen hè. Sindsdien is de verlamming toegeslagen. U durft er met bijna niemand over te praten; u wilt immers niet overkomen als een sul die alles met zich laat gebeuren. Hadden ze u niet gewaarschuwd? Zo draait u in kringetjes rond.
Dames en heren, er gloort hoop aan de horizon! De soep wordt nooit zo heet gegeten als hij wordt opgediend. Brandt u dus niet door van de hete lepel te eten, maar laat uw soep enigszins afkoelen. Jaloezie lijkt alleen maar op een monster met groene ogen, maar is het in werkelijkheid niet. Als u uw jaloezie onder ogen durft te zien, ontdekt u iets heel anders, namelijk een prachtig cadeau aan uzelf. Jaloezie biedt namelijk volop kansen en mogelijkheden voor persoonlijke groei. Het is de barometer van uw persoonlijke liefdesgesteldheid. Jawel, niet alleen die van uw relatie, maar juist ook van de liefde voor uzelf!
Houdt van uw partner als van uzelf. Maar als u geneigd bent uzelf steeds klein te maken, uzelf lelijk toe te spreken en schuldig te voelen om uw malle acties en reacties, dan is dat ook wat u naar uw partner uitstraalt. Dat bent u toch niet werkelijk? U bent toch zeker meer dan alleen dat jaloerse monster? Wilt u echt iets anders in uw relatie, dan wordt het nu tijd voor wat zelfreflectie. U weet wel, die spiegel waar u in kunt kijken en waar u zichzelf ziet zonder make-up of Botox-injecties, in al uw originele puurheid en schoonheid. De spiegel van uw Ware Zelf. Durft u het aan even mee te kijken? Kom, ik help u een handje. Laten we het groene monster ontleden en het cadeau onthullen.
- Kijkt u nu eens zonder oordeel naar uzelf in uw spiegel. Lastig hè? Er zitten in uw hoofd vast van die meekijkers die u ervan proberen te overtuigen dat u niet deugt, dat u niet goed genoeg bent, dat u uw beste tijd heeft gehad, dat die ander veel leuker, beter en lekkerder is, dat het ook niet langer kon duren voordat uw partner zou ontdekken dat u niet meer bent dan een gemiddeld kassakoopje en u verlaat voor de hoofdprijs? U kent vast nog meer van dat soort negatieve meedenkers in uw hoofd. Er is hoop. Want jawel, realiseert u het zich goed: het zijn maar stemmen en gedachten. Niet meer en niet minder. U hoeft ze niet te geloven. En het goede nieuws is: u kunt ze ook altijd inruilen voor anderen die u een beter humeur bezorgen.
- Ja maar, zult u nu zeggen. Ik voel toch wat ik voel? Ik voel me boos en verdrietig, ik voel me onmachtig, ik kan mijzelf niet inhouden en ken mezelf niet meer terug! Denkt u dan denkbeeldig aan een groot hart vol liefde en stuurt u al die liefde naar uzelf, naar uw gedachten en uw emoties. Adem er liefde naar toe en laat uw gevoelens er zijn. Zonder oordeel. Als u er in slaagt uw emoties te verdragen voor 30 seconden zonder ze te willen veranderen, merkt u vanzelf dat ze zachter worden.
- Goed dan, u heeft dat een paar keer geprobeerd maar nog steeds voelt u wat u voelt en dat is pure ellende. Kijkt u dan nog even verder en pak het volgende cadeau van jaloezie uit, want onder al uw heftige emoties schuilen namelijk verlangens. Bent u boos? Dan verlangt u wellicht naar respect voor uw grenzen. Voelt u zich verdrietig? Dan verlangt u misschien naar een knuffel of liefdevolle aandacht van uw partner. Voelt u zich onzeker? Dan wilt u misschien extra bevestiging van uw partner die u vertelt waarom u zo speciaal bent. Of misschien verlangt u simpelweg naar meer zelfvertrouwen….?
- Best leuk, zegt u, al die verlangens. U herkent er wel een paar en misschien zijn er wel meer. Maar in uw leven worden ze niet of onvoldoende ingewilligd. Dan is er een nieuw cadeau en dat is het oefenen in het aangeven van behoeften en verlangens, in alle eerlijkheid en openheid. Vergeet niet om te spreken vanuit uzelf en durf u kwetsbaar op te stellen. Wat heeft u nodig op dit moment?
- Wat zegt u? U vindt het allemaal nogal ingewikkeld? Dan hebben we nog een eenvoudig middel en dat is afleiding zoeken voor situaties waarvan u weet dat jaloezie u lastig gaat vallen. Het cadeau van afleiding bestaat erin dat u heerlijk mag verzinnen wat u het beste helpt om niet te denken aan uw partner en wat u jaloers maakt. U mag zichzelf hierbij verwennen. Wat denkt u van een schoonheidsbehandeling, een filmpje of een theatervoorstelling met een vriendin, een yogales of een sauna? Gun uzelf wat extra’s, u bent het waard!
- Het is nog niet voldoende zegt u? Wellicht helpt het als u uw jaloezie deelt met andere gelijkgestemden. Via internet vindt u vast plaatsen waarbij u ontdekt dat u niet de enige bent met lastige jaloeziegevoelens, bijvoorbeeld op www.liefdedelen.nl. Gedeelde smart is immers halve smart. Als u samen in die spiegel kunt kijken van uw Ware Zelf merkt u dat u niet eens zoveel verschilt van al die andere mensen die worstelen met jaloezie. Want jaloezie betekent mens zijn en de liefde voor uzelf ontdekken. Hulde aan jaloezie!
NB: Kom je er in je eentje niet uit? Misschien is het jaloezie-de-baas-dag iets voor jou? In een dag door je diepste pijn, op weg naar transformatie en verandering… Je bent het waard!
Wil jij niet jaloezie je leven laten beheersen?
Plan nu direct in mijn online agenda een moment in voor een verhelderingsgesprek van een uur via videobellen om te onderzoeken wat jouw volgende stap is op weg naar een jaloezie-vrij leven!
Beste Pluis,
Het is heel simpel: Als jij iets niet wilt, en je hebt er geen behoefte aan, moet je het niet doen. Dat is zelfkastijding. Stel dus duidelijk je grens. Ook al heb je iets vrioeger wel gedaan en kon je ervan genieten: nu is nu, en luister dan naar de signalen van je lichaam. Je bent nooit iets verplicht, ook niet binnen een relatie,
Sinds kort is mij man in de ban geraakt van het idee
Dat ik met nog een vrouw wat ga ondekken…
Ik merk dat het nu een soort van moeten word.. en merk dat ik er veel moeite mee heb
Maar in het verleden heb ik het wel vaker met hem gedaan met een vrouw en was dit met fases niet het geval …( jarloezie)
Dus nu merk ik als we naar een paren club gaan wat hij graag wilt ik dr diep ongelukkig van word en jarloers …
Het is wel het geval dat mij man in geen geval aan partner ruil wil doen
Waar ik trouwens ook totaal geen behoefte aan heb
Hoe los ik dit op …
Met iemand anders naar bed gaan puur om je partner van haar schuldgevoel te verlossen is nooit een goed idee. Sowieso is het wenselijk dat je het er allebei mee eens bent, als je buiten de deur wilt snoepen. Misschien is een parenclub iets voor jullie, dan kunnen jullie het samen doen. Zoals ik het nu lees, klinkt het erg egoistisch van jouw vriendin als ze zegt dat je de man van haar leven bent en je nooit kwijt wil, maar zich wel schuldig voelt omdat ze wil ontdekken hoe het met anderen is. Nog beter dan jullie supersex? Experimenteren op seksueel gebied is heerlijk, maar wel als je het allebei ziet zitten. Als de gedachte aan seks met een ander jou niet blij maakt, dan is het een open sollicitatie naar het einde van jullie relatie. Wat is jouw verlangen?
Mijn vrouw wil een open relatie om soms eens van bil te gaan op een andere manier, onze sex is super zegt ze, ze wil me nooit kwijt en ik ben de man van haar leven. Zelf mag ik ook iemand anders nemen, anders voelt ze zich schuldig zegt ze. Ik kan moeilijk leven met het idee dat ik iemand anders moet ja… neuken… om haar geen schuldgevoel te laten hebben als zij iets zou doen met die andere man…
Jaloezie en onmacht. En toch wil ik haar uit liefde die ik voor haar voel haar dat ergens gunnen. We zijn ook niet lang op deze wereld en ja… ik deel haar liever dan ze kwijt te raken… hoe ga ik hiermee om?
Bijzondere insteek! Mijn partner en ik zitten hier middenin. Hij heeft mij enige tijd geleden verteld dat hij biseksueel is en ik heb de ruimte gevonden om hem zijn seksualiteit met mannen te ontdekken. En alles wat ik hoorde is waar: Je weet pas wat het met je doet als er iets gebeurd is.
Ik voelde me jaloers en verdrietig en buitengesloten. Maar ik voelde ook dat deze emoties komen en gaan (2 stappen vooruit en 1 terug). Het zijn net golven, eb en vloed. Ik voel me daarnaast ook blij gelukkig en trots, dat ik dit voor hem kan doen en krachtig dat ik mijn jaloezie de baas ben. Onze volgende stap komt als ik een keer in iets verzeild raak en hij daarbij met zijn emoties zal moeten leren omgaan. Ik hoop dat ik voor hem dan een voorbeeld kan zijn.
Het stukje van Henk raakt mij. Van jezelf houden is de basis en vandaaruit kun je juiste keuzes maken. Die bij JOU passen. Dichtbij jezelf blijven lieve Henk. Niet een beslissing gemaakt uit angst maar vanuit liefde gemaakt. Zeker ook liefde voor jezelf. En ja dat zou kunnen betekenen, dat je voor jezelf kiest en voor monogaam willen leven. Maar wellicht kom je erachter, dat jijzelf ook wel een relatie erbij zou willen hebben. Neem er je tijd voor. Ik weet zeker dat je uiteindelijk de juiste keuze kunt maken, waar JIJ je goed bij voelt. Sterkte met alles! Warme groet Yvonne
@Henk,
Ik kan me voorstellen dat dit moeilijk voor je is, na alles wat je uit liefde gedaan hebt voor je vrouw. Ik lees veel ‘moeten’ in je reactie, kijk eens wat er gebeurt in je lichaam als je ‘moeten’ vervangt door ‘ik gun mezelf om’, dat voelt zoveel zachter…
Heftig artikel ik zit midden in de situatie waarbij mijn vrouw een open relatie wil en ik niet. Het gevoel dat ik haar jarenlang gesupport heb in haar depressie en eenmaal opgelost heeft ze iemand anders ontmoet waar ze haar avontuur mee wil hebben.
Onmacht onbegrip en gebrek aan respect en liefde voel ik maar toch stem ik ermee in. Ik voel dat ik weer van mezelf moet gaan houden en mezelf ook open moet stellen voor mij eigen behoefte en keuzes.
Maar eerst moet ik me zelf vinden om er achter te komen wie ik ben en wat ik wil. Ik moet stoppen met alsmaar geven en op te komen voor mezelf.
Goed artikel en heel herkenbaar. Er heerst veel verdriet in mijn lichaam en gebrek aan liefde maar ik leef en wil weer geluk voelen.
Wat fijn om dit te lezen.
Op het moment zit ik hier middenin, ik herken het ook helemaal. Ik wil controleren en dergelijke, terwijl ik weet dat dat niet moet en ik dat eigenlijk ook niet wil.
Fijn om te weten, dat deze gevoelens normaal zijn en dat ik er wat aan kan doen.
Wie wil hier verder met mij van gedachten over wisselen?
Goedemiddag,
Wat scheelt het inderdaad om te lezen hoe andere omgaan met hun gevoelens van jaloezie!!Op dit moment bevind ik me middenin de greep van allerlei negatieve gedachten omtrent mezelf om trent de derde liefde en angst om te verliezen.zoals ik hieboven lees het groene gif stroomt door al me aderen en vezels.Toch al is de vonk niet groot voel ik dat dit wel is wat ik wil en dat ik nu niet weg hoeft te kruipen maar aan kan gaan om het monster om zeep te helpen.Zwaar weer dus en chaos maar met licht aan het eind van de tunnel.
Blog PolyAmoryWorld.com.nl
Als je partner weer een “aanvullende” liefde vindt of gevonden heeft dan gebeurt er altijd heel veel in je emotionele gevoelsleven ervaar ik. Mijn man heeft sinds kort weer een vriendin en voelt zich de koning te rijk. Ik merk aan mezelf dat ik meestal heel blij voor hem kan zijn maar dat er toch ook (heel natuurlijk) momenten zijn dat als hij bv. bij haar vandaan komt dat ik niet altijd even open kan staan voor hem.
Toch een stukje zelfbescherming denk ik om weer even duidelijk te krijgen waar onze liefde voor elkaar staat. Gek genoeg neem ik meestal een beetje afstand om hem opnieuw te besnuffelen (ruik je nog bekend) een soort territoriale bezitting drang waarvan ik weet dat deze van tijdelijke aard is.
Het is als een golf jaloezie die je overspoelt en ook weer weg ebt. Je moet het ervaren en laten gebeuren. Als je het gaat onderdrukken veroorzaak je nog meer jaloezie en dat werkt dus juist averechts! Meestal voel ik dus wel aan wat er van binnen gebeurd en erken ik alle processen die Polyamory kan veroorzaken. Als de golven verdwijnen word ik weer heel rustig van binnenin en volgt er vanzelf de bevestiging…dit is goed. Wat een rijkdom dat we dit mogen ervaren iedere dag weer. Wij groeien er in ieder geval enorm van!
Prachtig hoe je laat zien dat Jaloezie een cadeau kan zijn. Heb het zelf ook zo ervaren. Mensenkinderen wat was ik jaloers. Het voelde inderdaad als een groen gif dat door mijn lijf flitste. Wat ik er voor nodig had om er van af te komen? Door te weten dat ik liefde ben! Door te ontdekken dat ik een prachtig mens ben en dat niets en niemand me die liefde af kan nemen. We zijn liefde en die stroomt altijd door ons heen en we kunnen er onuitputtelijk van genieten. Om daar achter te komen ben ik eerst gaan mediteren en heb ik geleerd dat ik mijn gedachten niet ben. Ik ben een ziel die kan denken. Gedachten kunnen ons in de greep houden… tenminste zo lijkt het. Gedachten als: hij houdt niet meer van me… zij is mooier dan ik… enz. Dat soort gedachten malen door ons hoofd… Tot je er achter komt dat JIJ de Ziel… het diepere in jezelf de macht hebt over je gedachten. Jij bepaald wat je denkt. En jij de ziel stroomt en is Liefde en zodra je liefde rond gaat strooien omdat je er zoveel van hebt is er geen sprake meer van jaloezie. Je bent vrij!
Leonie beschrijft dat prachtig… en het werkt! Doe maar: citaat Leonie hierboven: Denkt u dan denkbeeldig aan een groot hart vol liefde en stuurt u al die liefde naar uzelf, naar uw gedachten en uw emoties. Adem er liefde naar toe en laat uw gevoelens er zijn. Zonder oordeel. Als u er in slaagt uw emoties te verdragen voor 30 seconden zonder ze te willen veranderen, merkt u vanzelf dat ze zachter worden.