Het geven van lezingen over de liefde is een van de dingen die ik erg leuk vind om te doen. Ik geniet er van om mensen te raken, te ontroeren of soms zelfs in de war te brengen. Toch merkte ik de afgelopen week dat zo uitgebreid spreken in het openbaar over mijn liefdes- en seksleven, ook kwetsbaar voelt.
Het is onmogelijk om mensen in een lezing van een uur te laten begrijpen wat polyamorie is en hoe je dat succesvol kunt leven. Ieder mens heeft immers zijn eigen achtergrond en kijkt en luistert door zijn of haar eigen ervaringsbril. Onderwerpen als seks, vreemdgaan, liefde en intimiteit komen al snel dichtbij mensen en voor velen voelt het bedreigend als eigen waarden en normen onder druk komen te staan. Dat werd ook duidelijk bij de lezing die ik gaf in Cultureel Centrum te Lochem, waarbij sommige mensen uit het publiek kritische vragen stelden en mijn visie niet konden volgen.
Vreemdgaan, polyamorie en open relatie
Het was zichtbaar en voelbaar in de zaal dat ik mensen raakte en dat zij zo hun eigen gedachten hadden over het onderwerp. Voor mij zijn vreemdgaan en een open relatie twee verschillende dingen. Vreemdgaan doe je stiekem achter de rug van je partner om; bij polyamorie of een open relatie doe je alles in openheid en eerlijkheid met heldere afspraken met elkaar. Voor sommige toehoorders was dit hetzelfde, bleek uit de verwarrende reacties van het publiek.
Oordelen en veroordelen
Weerstand is een fenomeen dat eigenlijk onlosmakelijk verbonden is met onderwerpen als polyamorie en vreemdgaan. Ik was blij met de weerstand die ik ontmoette. Want door er over in gesprek te gaan werd onze verschillende belevingswereld duidelijker en kon ik beter uitleggen wat ik bedoelde.
Ik herinner me de weerstand die ik zelf voelde, zo’n twintig jaar geleden toen een vriendin vertelde over haar polyamoreuze kennis die haar man had gevraagd of het goed was als ze die nacht bij haar vriendje op de bovenste etage bleef slapen. Ik vond het destijds belachelijk en had er duidelijk een oordeel over. Zoiets was vragen om problemen in een relatie, dat kon toch niet goed gaan, hoe kon ze dat haar man in hemelsnaam aandoen? Wat een enorme egoïste! Ik herinner me mijn enorme irritatie en verbolgenheid. Waarom maakte ik me zo boos over iemand die ik helemaal niet kende?
Weerstand als boodschapper
Weerstand is een teken dat er iets in ons geraakt wordt. Het kan iets zijn wat we verafschuwen in een ander, maar ook iets wat we heimelijk zelf verlangen maar onszelf nog niet toestaan. Ik herinner me mijn gevoelens van destijds maar al te goed. Ik leidde toen een monogaam bestaan, zoals dat hoorde en zoals dat van mij verlangd werd. Ik was destijds echt niet zo ver dat ik mezelf zou erkennen dat ik dat ook wel zou willen… Dat verlangen zat heel diep van binnen en had ik heel ver weggestopt. Als iets voor jou niet van betekenis is, zul je er ook niet heftig op reageren maar kun je het langs je neerleggen.
Ik kon me de reacties van het publiek daarom heel goed volgen. Je kunt niet van mensen verlangen dat ze in een lezing van een uur direct begrijpen waar je zelf tientallen jaren over gedaan hebt. Mijn lezing zorgde voor veel gesprekken, dat was duidelijk. De meningen over de lezing waren verdeeld. Er waren mensen die zich gesteund voelden en met mij hun liefdes- en zielservaringen deelden. Er waren ook mensen die zichtbaar ontroerd bij mij een boek kwamen kopen omdat ze door mijn lezing eindelijk de erkenning kregen en voelden waar ze al die jaren naar verlangd hadden.
Voor die laatste groep mensen, daar doe ik het voor. Omdat ik weet wat voor processen er bij komen kijken als je je relatie wilt openen of wanneer je liefde voelt voor meer mensen tegelijk. Het is een fijn gevoel dat mijn ervaringen voor mensen iets kunnen betekenen. En ja, ook al betekent dit dat ik soms met de billen bloot ga. Zoals ik dit ook deed op het seksuologie congres ‘Smaken verschillen’ waarbij ik gevraagd was om als ervaringsdeskundige te praten over mijn liefdes- en seksleven.
Verschillende visies
Relatietherapeute en schrijfster Carolien Roodvoets was er ook en zij hield een uitgebreide uiteenzetting over hoe zij mensen begeleidt bij vreemdgaan of als er een derde in het spel is. Voor haar is het een voorwaarde voor relatietherapie dat het contact met de derde (tijdelijk) verbroken wordt. Haar visie is: met een open achterdeur kun je de woning niet warm stoken. Dit was haar duidelijk geworden in de jarenlange praktijkervaring als relatietherapeut. In de vragenronde had Carolien zelfs een vraag aan mij: was ik zelf wel eens jaloers geweest en hoe ging ik daar mee om? Het was duidelijk dat Carolien mijn ervaringen een verhaal vond in de categorie ’te mooi om waar te zijn’
Het is bijzonder om te zien hoe ervaringen kunnen verschillen. In mijn praktijk is iedereen welkom en richt ik de aandacht op alle partijen dus ook op de derde als deze dat wil. Voor mij is er geen goed of fout, er zijn alleen maar ervaringen. Ik richt mij vooral op de mogelijkheden die er zijn en dat laat ik ook zien in het boek Love Unlimited, een vrije kijk op liefdesrelaties dat ik heb geschreven met Stephan Wik. Ik was blij dat er op het congres zoveel animo was voor het boek want ik verspreid mijn kennis op het gebied van liefde, polyamorie en open relaties graag. Ik was blij met alle positieve reacties op mijn lezing en van de mensen die me dapper en krachtig vonden, in al mijn kwetsbaarheid. Dat is fijn om te horen, want ja, kwetsbaar voelt het wel.
Voor mij is liefde er om te delen. Delen is vermenigvuldigen. Dat kan alleen als je hart open staat. Ik ben nog steeds blij met de tekst van mijn visitekaartje die voor mij persoonlijk de essentie van Liefde Delen weergeeft:
Een open hart
spreekt liefde in alle talen
eindeloze reikwijdte
altijd verbonden met zichzelf
jij als spiegel van mijn ziel
welkom thuis
Geef een reactie