De ontmoeting met de drie-eenheid met Pasen. Gisteren liep ik met twee vriendinnen het Maria labyrint in Wernhout, in een dorpje aan de Belgische grens. Al langer voelden we het verlangen om het te lopen en alsof het zo moest zijn, was het op eerste Paasdag zo ver. Om het samen te kunnen lopen, moest ik mezelf bevrijden uit de ketenen van ‘wat hoort’ en waar we vanuit de maatschappij en wereld toe opgedragen worden: ‘blijf thuis’ en ‘raak niemand aan’.
De afgelopen weken heb ik flink doorvoeld wat ‘blijf thuis’ en ‘raak niemand aan’ voor mij betekent. Ik heb de angst die leeft in de wereld om te sterven of om anderen ziek te maken, doorvoeld. De angst voor de dood heb ik in 2011 al in de ogen gekeken, toen ik borstkanker kreeg en mijn broer aan kanker stierf. Opnieuw kwam met Corona het thema in mijn leven, en in het leven van alle mensen. Dat bekent nogal wat.
Eenzaamheid
Ik heb deze weken dan ook flink geworsteld met het thema eenzaamheid en afgescheidenheid in mijn leven. Vorig weekend huilde ik tijdens het schilderen, mijn diepste tranen, waarbij ik voelde dat dit zowel persoonlijk was, als verbonden met het collectief. Het waren de tranen van eenzaamheid die ik ervoer in mijn jeugd, maar ook de tranen van het niet gewenst zijn als baby. Ik mocht doorvoelen hoe het is als een moeder je niet wil, en hoe ik als moeder het kind nu in liefde op de wereld mocht zetten.
Kiezen voor Touch
Ik voelde dat ik vrouw en mens een besluit moest nemen. Ga ik staan voor verbinden, voor aanraken, voor dat wat mensen ten diepste verbindt, of blijf ik me laten verlammen door de angst die nu zo massaal gezaaid wordt? En hoe doe ik dat met respect voor de keuze van anderen? Ik schreef er al eerder over: zou jij je leven durven geven voor de liefde?
Ik heb nu gekozen. Ik heb mezelf toegestaan met een paar mensen fysiek contact te mogen hebben in mijn leven, mits de mensen om hen heen dit ook goedkeuren en er achter staan. Ik heb twee vrouwen gevonden en gisteren hebben we genoten van een heerlijke gezamenlijke lunch en een prachtige dag.
Het labyrint
Het was heel bijzonder om het labyrint te lopen op Pasen. Het labyrint bestaat uit drie delen. Vanuit het contact met de drie-eenheid: Jezus, Maria en Maria Magdalena, doorliep ik het labyrint. Dat is een andere drie-eenheid dan die we gewend zijn. Ik mocht doorvoelen hoe het was om als Jezus het kruis los te laten. Eerst de horizontale balk die op mijn schouders lag. Daarna de verticale balk waar ik tegenaan lag en vervolgens vielen de spijkers waarmee Jezus aan het kruis genageld was, uit mijn handen. Het voelde als een bevrijding.
Het loslaten van het lijden
In 2013 tijdens het vrouwenweekend ‘Gateway to Heaven’ in Rennes le Chateau, had Jezus me al laten voelen hoe hij kon sterven aan het kruis, namelijk door volledig in zijn hart te zijn en zijn hartsenergie tot buiten zijn lichaam te plaatsen. Hij stierf voor de mensheid en nu mogen we collectief plaatsnemen in het hart, zonder dat we ervoor sterven. Voor mij stond het loslaten van het kruis, het achter mij laten van het lijden. Ik zag dat ik niet hoefde te blijven staan als mensen me met een hamer op het hoofd sloegen, ook al was ik onaanraakbaar. Ik mocht ook doorlopen en mijn eigen pad
volgen.
De Paasboodschap van Maria
Daarna verbond ik mij met Maria, de moeder van Jezus. Zij baarde nog een kind, een kind dat ze niet wilde, een kind van de duivel. Ik ontmoette de schaduwzijde van Maria een aantal jaren geleden en schreef er eerder over in dit artikel en beschreef het verhaal in een boek. Nu liep Maria met me mee. ‘Jij hebt mijn schaduw gezien,’ zei ze, ‘en jij weet hoe het om te keren naar liefde. Dat heb je vorige week gedaan.’ Ineens begreep ik het proces waar ik afgelopen weekend doorheen was gegaan.
‘Wie kan spelen met polariteiten, kan het paradijs creëren op aarde, mits het verbonden is met de liefde vanuit het hart. Wie vecht met de polariteiten op aarde en het hart sluit, creëert oorlog. Er is al teveel angst en oorlog in de wereld. Het is belangrijk dat jij je nu focust op de liefde en op het verbinden en dat deelt met de wereld. De wereld heeft liefde nodig, deel asjeblieft jouw bijdrage en laat je angst los.’
De ontmoeting met Maria Magdalena
Tijdens het lopen van het labyrint, mocht ik de steen verbinden met de plek in de grotten van Rennes le Chateau. Het was een plek met een uitzonderlijke hoge energie, waar witte kalksteen uit de bergen op het pad kwam. Het voelde als gewassen worden met het grootste licht. De plek in Rennes le Chateau is nu verbonden met het labyrint zodat andere mensen deze energie ook kunnen ervaren.
Zoals Jezus gewassen werd in de Jordaan, zo werd ik nu als Maria Magdalena gewassen. Ik stond daar met mijn jurk en voelde de aandacht voor mijn lichaam. Ik mocht alles loslaten wat mij niet langer diende.
Loslaten en vrijgeven
De afgelopen tien jaar, sinds ik leef vanuit mijn hart en de onvoorwaardelijke liefde volg, heb ik veel mensen in mijn leven losgelaten. Zielsliefdes en ook vriendinnen met wie ik een hartsverbinding had. Ik besefte me dat liefde loslaten is. Nu werd ik gevraagd om alle vrienden die mij nu niet kunnen steunen, los te laten vanuit liefde. Poeh, wat een stap en wat een vraag!
Maria liet haar geliefde Jezus los om te kunnen sterven aan het kruis voor de mensheid. Hij wist dat iedereen die zijn pad kruiste, een evenbeeld was van hemzelf. Hij stierf niet voor niets naast twee moordenaars aan het kruis. Ook hij had die levens gekend en de diepste gevoelens van haat ervaren in andere levens. Doordat Maria Jezus volledig losliet, kon hij zich overgeven aan het sterfproces.
Vrede door loslaten
Toen ik iedereen losliet uit mijn hart, vlogen er tientallen witte duiven uit mijn hart. Toen deze stap doorvoeld was, voelde ik me vreemd en onwennig. Wat nu, vroeg ik me af? Maria liet me weten dat als het de bedoeling was, de mensen die ik in liefde losgelaten had, verrijkt naar me zouden terugkeren als het de bedoeling was. Ik glimlachte. Ik ken het effect van iemand echt loslaten en hem of haar het allerbeste gunnen, ook al betekent het dat jij afscheid moet nemen van de liefde, uit liefde voor jou zelf.
Het Maria Labyrint
Het Maria Labyrint loop je met een vraag waar je antwoord op wilt. Je doorloopt een diep innerlijk proces zodat jij weer verder kunt op jouw pad. Weet dat jij het pad van je leven loopt, vanaf de conceptie en geboorte, tot de dood jou van je lichaam scheidt. Niemand weet precies wanneer dat zal zijn. Ons sterven is de enige zekerheid die we hebben. Daar tussenin ligt het leven en ieder kan en mag voor zichzelf bepalen hoe dit leven er uit ziet, in verbinding met de mensen om je heen en de wereld waarin wij leven.
Kies bewust. Vanuit het hemelse perspectief is er geen goed of fout, zijn er slechts ervaringen en keuzes. Vanuit het aardse perspectief ervaren we wel degelijk goed en fout en laten we ons raken en leiden door wat ons in beweging brengt. Laat het vuur in je hart nooit vernietigend zijn, maar laat ook niet toe dat anderen jouw vuur doven. Ik wens je een mooie levensreis toe.
Hier lees je meer over het labyrint. Het is iedere dag open tussen zonsopgang en zonsondergang.
Geef een reactie