Jaloers? Op een dag in 2011, gaf ik weer eens de workshop Omgaan met Jaloezie. Deze keer was het een bijzondere dag, omdat mijn toenmalige partner ook van de partij was. Jawel, ook hij kampte in onze dertienjarige open relatie wel eens met vormen van jaloezie. De manier waarop wij polyamorie in onze liefdesleven tot uiting brachten, was niet hetzelfde. Ik hou van intimiteit en intensiteit en zoek dat ook op in mijn relaties.
Als ik in een groep mensen met een andere lief ben die ik niet zo vaak zie, heb ik de neiging om de wereld om me heen te vergeten. Mijn partner daarentegen vond het juist fijn om met veel mensen contact te hebben en aandacht aan hen te schenken. Je kunt je voorstellen dat mijn partner zich wel eens buitengesloten voelde als ik weer eens een knuffel uitwissel die veel langer duurt dan de gemiddelde drie seconden.
In verbinding blijven
Het leuke was dat tijdens de workshop niet alleen mijn partner inzicht en handvatten kreeg om anders met zijn gevoelens om te gaan, maar ik ook. Het werd me duidelijk dat polyamorie ook betekent om in verbinding te blijven met al mijn partners, en dat het dus belangrijk is dat ik ook even check of het goed gaat met mijn lief. Liefde en aandacht verdelen dus.
Voor mijn partner werd duidelijk dat het handiger is om zijn behoeften aan te geven dan in zijn hoofd grote dramaverhalen te creëren die op een negatieve fantasie berusten. Iets wat heel menselijk is en wat vaak gebeurt bij jaloezie.
Leren in je eigen workshop
Het was erg bijzonder om als coach en mens te mogen leren van mijn eigen workshop. Het was mooi om te zien hoe alle deelnemers op hun eigen manier worstelden met jaloeziegevoelens en manieren ontdekten hoe er anders mee om te gaan. Er kwamen mooie affirmaties op tafel, ondersteunende gedachten die je helpen om in je kracht te blijven. Ik voel me nog steeds erg dankbaar voor deze dag.
Voor mij werd in de workshop opnieuw duidelijk dat je als mens altijd mag groeien en dat je nooit uitgeleerd raakt in de liefde. Want ja, ook de relatiecoach is net als ieder ander vooral ook gewoon een mens ;-).
En jij, op welke manier worstel jij met jaloezie?
enne… wil jij ook leren om anders om te gaan met je jaloezie? Inmiddels heb ik van van de vele workshops die ik door de jaren heen heb gegeven, de online cursus jaloezie de baas ontwikkeld. In 7 tweewekelijkse modules onderzoek jij jouw jaloeziegedachten en gevoelens en krijg je handvaten om er anders mee om te gaan. Hier lees je er alles over.
Ha Leonie, inderdaad, heel herkenbaar.
Wat mij raakt is het stukje dat jij aangeeft aan inzicht gekregen te hebben. Dat het belangrijk is al je lieven aandacht te geven. En dat is best lastig heb ik ontdekt. Het blijkt soms een dunne lijn te zijn tussen checken hoe het met en voor de ander is, en de ander het gevoel te geven een soort “toestemming” te vragen.
Bij de eigen intentie blijven is dan belangrijk, het is niet alleen “checken” of de ander wel goed gaat, (dat kan inderdaad ook zonder echt contact, vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel of zorgen voor of zo zijn, en dat kan overkomen als vanuit een verplichting, dat helpt niet echt, garandeer ik je) maar ook daadwerkelijk voelen of je die aandacht en die stroom van liefde ook even richting die ander kan laten stromen, even echt contact maken. Even echt voelen en laten voelen dat het goed en fijn is.
Dat geeft zoveel meer, aan de ander maar ook echt aan jezelf, dat maakt dan inderdaad dat liefde kan vermeerderen!
Lieve groet,
Pim
Zo herkenbaar. Een tijd geleden had ik een ‘relatie’. Op verzoek van haar hielden we het geheim. Zij was daar stukken beter in dan ik en dat bleek vooral als we bij anderen waren. Zij kon me compleet negeren. Ik haar niet.
Dat ze aandacht gaf aan een ander vond ik niet erg, maar dat ik niet af en toe een beetje aandacht van haar kreeg, al is het maar een knipoog ofzo, daar kon ik heel slecht mee omgang. Even het lijntje naar elkaar uitgooien is zo belangrijk (in elke relatie).
Die relatie heeft gelukkig niet lang geduurd. Ze kwam al snel een ander vriendje tegen voor wie ze de liefde wel van de daken schreeuwde…