Overerving – gedicht over de eeuwen heen

Je gaat er wel van houden
Als het er is
Ik weet het zeker, zei hij
En pompte zijn verlangen
Tegen haar wil in
Leeg in haar schoot

De moeder vluchtte uit haar lichaam
En liet hem begaan
Terwijl hij tegen haar zin in
Bezit van haar nam
Beter zij,
Dan dat hij haar dochter nam

Ze bad dat het snel voorbij was
Terwijl de engelen
Liederen zongen van belofte
Voor een nieuwe toekomst
Eeuwen later.

*

Toen het kind
Eeuwen later
Opnieuw geboren werd
En opgroeide tot vrouw
Ging het op zoek
Naar een man
Die bezit van haar nam

Ze zocht en zocht
Maar geen man kon haar geven
Wat haar volledig vervulde.

Ze weende haar verlangen
Telkens weer
Haar hart brak open van wanhoop, verdriet en teleurstelling
En het licht kierde naar binnen
Steeds opnieuw
Tot haar hart
Licht genoeg was
Om zelf uitbundig te stralen

Toen ze hem uiteindelijk ontmoette
En hij haar lichaam besteeg
Verpletterde zijn zon
De huid van haar lichaam
En hij vulde haar donkere gaten
Met zijn licht

Haar lichaam schudde en stuiterde
Haar ogen schreiden
Tranen van geluk
Terwijl haar verlangen
Volledig bezeten te worden
Eindelijk waarheid werd.

Ze zuchtte verlicht
En de wind kuste haar lichaam
In het donker
Van de nacht
Waarin liefde in eenheid
Opnieuw geboren werd
Deze keer met volledige instemming
En in overgave
Aan het leven.

Toen hij haar verliet
Bleef haar lichaam
Vervuld achter
Wetende dat niemand
Haar eeuwige licht
ooit nog kon afnemen.

@Leonie Linssen
2019