‘De waarheid heelt de waan’ is de ondertitel van een van de boeken van trauma therapeut Franz Ruppert, en een fenomeen dat ik vaak terug zie in mijn praktijk. Mensen die dusdanig met elkaar emotioneel verstrikt zijn, waardoor het bijna mogelijkheid is om de waarheid te accepteren zoals hij is. We zijn volledig gefocust op de ander en zien vooral wat er mis is bij hem of haar. Zelf hebben we een positieve intentie, die soms anders uitwerkt over overkomt bij anderen dan jij bedoeld had.
Dat komt omdat iedereen een eigen referentiekader en trauma heeft en van daaruit naar de wereld kijkt. Daarnaast reageren we niet alleen op de woorden die uitgesproken worden, maar ook op de onderliggende energie die komt vanuit ons onderbewuste. Samen op onderzoek gaan en kijken naar de waarheid van de ander, is de eerste stap naar heling en gezonde autonomie. Het openzetten van het hart in alle richtingen, is hierbij noodzakelijk.
Trauma en overleving
Franz Ruppert benadert trauma vanuit de visie dat er een traumadeel is, een overlevingsdeel Het gedrag dat het trauma moet maskeren), en een gezond deel. Veel mensen hebben echter meerdere traumadelen en als we ons hart openen voor anderen, ontmoeten we niet alleen deze mens maar ook hun ziel en vooroudersysteem. Voor heling, kunnen we daar mee werken en dat is wat sjamanen ook doen. Het trauma niet ontlopen maar er helemaal induiken met liefde en het zo transformeren. [Lees meer…]
Ik weet dat ik met mijn licht, het donker bij anderen kan wegnemen, door te tijdreizen, mijn hart
Het was eeuwen geleden. De moeder woonde in een kasteel en haar zoon was de vrolijkste van de familie. Altijd had hij een grap, om het leven in een zonniger daglicht te zetten. Je zou hem lichtzinnig kunnen noemen, maar dat was hij niet. Hij wilde slechts het beste uit het leven halen, en vooral genieten. Zijn grootste passie was echter de dans. Het dansen had hij van zijn moeder geleerd, aan het hof. Hoewel er honderden, nee duizenden prachtige vrouwen waren om mee te dansen, was zijn moeder zijn favoriet. Bij haar hoefde hij niets. Hij hoefde niet te presteren, hij hoefde zich niet anders voor te doen dan hij zich voelde, niet groter of sterker of machtig omdat dit van hem verwacht werd vanuit zijn status als zoon van de kasteelheer.