‘Ik haat je!’ ‘Ik zou je wel wat kunnen doen!’ ‘Val dood!’ Het zijn uitspraken en gedachten die jou laten zien dat er een groot verlangen in je zit: het verlangen naar liefde. Dit artikel is deel twee van dit artikel over haat als emotie en de weg naar vergeving.
Haat en liefde
Iemand haten is altijd verbonden met liefde. Als je iemand niet zou haten, is er ook geen vuur. Zolang er een reden is om te vechten, is er nog liefde of een verlangen naar liefde. Pas als iemand onverschillig is geworden en als iemand geen verbinding voelt met zien het lijden van een ander, dan pas is de liefde voorgoed gedoofd. De liefde is versteend.
Geen mens verlangt ernaar om een te ander haten. Het is een emotie die je spontaan kan overvallen als iemand in jouw ogen iets onvergeeflijks of onmenselijks doet of heeft gedaan. Het woord onmenselijk zegt het al: iemand wordt niet meer ervaren als een mens met gedachten en gevoelens, maar als een onverschillige robot. Het kan ook de spreekwoordelijke druppel zijn van een reeks opgebouwde, ingehouden irritaties of mislukte pogingen om een relatie of iemands gedrag te veranderen. [Lees meer…]
Zo hadden ze ook bedacht om een kinderboekje te maken zodat kinderen al heel jong bewust kunt maken dat er
In de horizontale as die door je hart naar je armen loopt, waarin uitdrukking wordt gegeven aan geven en nemen, kun je ervaren dat wat jij geeft, niet gezien of ontvangen wordt door de ander. Maar we zijn in die zin spiegels voor elkaar. Wat we de ander verwijten,
Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. We hebben onze eigen waarden en normen in liefde delen en ondervinden er hinder van als de ander niet doet wat hij of zij zegt. In liefde delen zijn afspraken maken met elkaar van belang zodat het speelveld naar buiten en elkaar toe duidelijk is. Buiten dat is een goede communicatie onontbeerlijk. Wat moet je geloven? Wat iemand doet of wat iemand zegt? En hoe kun je nu congruent communiceren?
Jouw geliefden kunnen jou van alles spiegelen en vaak zijn we gewend de verantwoordelijkheid voor ons geluk in handen van onze partners te leggen. Maar zij kunnen nooit verantwoordelijk zijn voor wat jij te leren of te transformeren hebt. Hun taak is om jou te spiegelen. Wat heb jij te leren? Is het grenzen stellen, jezelf uitspreken, kleur durven bekennen, je plek innemen of jezelf groter of juist kleiner durven maken en daarmee de ander ruimte geven zichzelf te zijn? 
Veel mensen die in een relatie zitten met hun onbereikbare tweelingziel, ervaren regelmatig perioden van heftige emoties. Vaak zijn dit gevoelens van onmacht, extreme woede, schuldgevoelens en schaamte. De trek naar elkaar is magisch en onweerstaanbaar sterk waardoor het soms lijkt alsof je volledig wilsonbekwaam bent. Uiteraard komt dit ook in gewone liefdesrelaties voor als jij steeds degene bent die alsmaar geeft, je verlangens ontkent en jezelf daarmee geweld aandoet. Dan ben je in handen gevallen van je innerlijke slaaf of slavin en is het tijd om er afscheid van te nemen.