Liefde delen

Helderheid en steun bij meer Liefde(s)

Pasen en de vreugde van het begrenzen in liefde

By Reageer

Met Pasen vieren we de wederopstanding van Jezus, die na te zijn verraden en gekruisigd, opstond uit de dood en zijn lichaam meenam naar een andere wereld. Pasen als het einde van de ontkenning van het licht in ons, het einde van het duister. We vieren het licht en de geboorte van de lente. Een nieuw leven!

Niet voor iedereen is er de Paasvreugde. Gezinnen die uit elkaar zijn gevallen of dreigen te vallen, mensen die verlaten zijn door hun geliefde, mensen die verlangen naar een partner en bij wie het maar niet wil lukken vanwege dynamieken van verlatings- en bindingsangst.

We trekken partners aan die resoneren met onze oude wonden en storten ons vol overgave op de liefde. Hier ben ik, ik zie jou als mijn andere zelf, jij bent mijn spiegel. Hier heb je me helemaal zoals ik ben. Omarm me, omhels me, heb me lief zoals ik jou volledig liefheb. We stoten partners af, want ze komen te dichtbij. Ik wil ruimte om te ademen, om mezelf te kunnen zijn, ik wil de wereld in, nieuwe dingen ontdekken, ik wil vrijheid, ik wil het allemaal zelf bepalen! [Lees meer…]

Trots in je relatie

By Reageer

Als mensen elkaar ontmoeten en er volgt een vreugdedansje van het hart, dan kan er trots groeien in een relatie. Trots op elkaar, op wat je samen kunt bereiken en zeker als je dromen werkelijkheid ziet worden. De vreugde van relateren in het kwadraat, het beste in elkaar naar boven halen.

Als dit heel lang duurt, kan er een afhankelijkheid ontstaan in het leunen op die aanvankelijk aanvullende kwaliteiten van elkaar, dat wat je zelf niet zo in huis hebt.

Het verlangen van de ziel

Als de ziel verlangt naar vervolmaking van zichzelf, en nieuwe of ongebruikte talenten wil vrijmaken, gebeuren er dingen die de relatie zoals hij was, in beweging brengt waarbij het lijkt alsof het fundament in duigen valt.

De kunst is om door te ademen, te voelen waar jij je afhankelijk hebt gemaakt van je partner, of waar jij juist zoveel bent gaan zorgen voor je partner, dat deze als het ware niet meer zelf kan ademen. Veelal worden patronen van de oorsprong van het familiesysteem herhaald, al dan niet bewust.

De kunst is om jezelf aan te durven kijken in de spiegel, te ontdekken waarin jij je partner even los mag laten, of beter gezegd: vrij mag geven zodat hij of zij d kracht in zichzelf kan herontdekken en de eigen ware autonomie of authenticiteit verder kan ontwikkelen.

Je innerlijke familie

Word je eigen innerlijke man, vrouw, vader of moeder, wees het vrije kind en bepaal zelf je grenzen, in overeenstemming met je partner en wat hij of zij nu aankan of wil gaan. Zorgen voor een ander kan ook betekenen even niets doen en de ander het vertrouwen geven dat hij of zij het ook alleen kan. Wie werkelijk autonoom kan en durft te zijn, en de vrijheid heeft gevoeld binnen en buiten de kaders, binnen de eigen grenzen, kan de wereld vol vertrouwen tegemoet treden. Welkom thuis in jouw hart.

Loopt het even niet zo lekker in jullie relatie en kun je er de vinger niet op leggen? Voel jij dat je het anders wilt en kom je er samen niet uit? Voel je welkom voor een verhelderingsgesprek in mijn praktijk.
 

Van overleven naar leven

By Reageer

Tijdens de griep periode las ik het indrukwekkende boek ‘De keuze’, van Edith Eva Eger, de vrouw die Auschwitz overleefde en de therapeute die anderen hielp zichzelf van hun innerlijke gevangenis te bevrijden. Het boek omvat vier delen: haar leven voor de oorlog, haar leven tijdens de oorlog, haar leven na de oorlog en de periode van haar vrijheid. In het deel over Auschwitz laat zij de invloed van de kracht van de geest zien op haar leven en situatie. ‘Vandaag overleef ik, en morgen ben ik vrij,’ vertelde ze zichzelf iedere dag. Door haar positivisme en intuïtief de juiste dingen te doen, naast een dosis geluk, wist zij te overleven.

Na de oorlog startte zij met haar man een nieuw leven in Amerika. Maar de oorlog en de geestelijke wonden die zij er opgelopen had, vroegen om aandacht. Het was niet mogelijk om ze in de doofpot te stoppen, hoe sterk ze ook was geweest gedurende de oorlog. In die zin herken ik wat Edith beschrijft. De afgelopen negen jaar heb ik in vele regressies en flash backs, mijn vorig leven in de tweede wereldoorlog terug mogen zien. Een leven dat eindigde met de dood in Auschwitz. Ook ik heb gezien wat het effect is van ongeheelde wonden en niet ge-uitte of verwerkte emoties op het hier en nu, want deze lagen opgeslagen in de bedding van mijn ziel. Wat Edith deed na de oorlog, doe ik nu in dit leven. Zij als therapeute, ik als relatiecoach en trauma healer. [Lees meer…]

Geld is liefde is bestaansrecht

By Reageer

Zonder geld geen bestaansrecht? Ik zit te chatten met een man die voelt dat hij bij mij moet zijn, maar die geen geld heeft. De energie is gehaast, verlangend en bijna paniekerig. Geld verdampt waar hij bij staat en zijn relatie met zijn grote liefde is onlangs stukgelopen. Wat nu?
‘Geld = liefde = bestaansrecht’, app ik hem. En ik voel het kwartje bij hem vallen en een stukje rust in zijn systeem komen. Een voordeel van HSP zijn en mee kunnen voelen op afstand.

Tweelingzielen en zielsgeliefden

Veel mensen die worstelen met relaties met tweelingzielen en zielsgeliefden, ontmoeten de lichtste maar ook meest donkere kant van zichzelf. Ze horen zichzelf dingen zeggen die ze nooit hadden mogen zeggen en soms doen ze iets wat ze achteraf niet begrijpen. Er ontstaat emotioneel of fysiek geweld. Hoe kon het in hemelsnaam gebeuren? Nou ja, behalve dan dat de heftigheid van de emoties hen er toe uitnodigden. Achteraf is er de oprechte spijt, de schaamte en het schuldgevoel. Zie er maar mee klaar te komen.

[Lees meer…]

Van innerlijke oorlog naar leven in vertrouwen

By Reageer

Het zijn inspirerende dagen hier in Belgie tijdens de schrijfweek met het team van Geert Kimpen. Al vanaf de eerste dag word ik duidelijk geleid naar iets dat verder gaat dan ik kan bedenken: Het maken van een helingsreis naar Auschwitz, in maart 2018 om het oorlogstrauma van onze ziel te helen.

De eerste dag had ik mijn coachgesprek met Michelle Shanti, die als uitgever verbonden is aan deze schrijfweek. Michelle is een bijzondere verschijning. Ik heb zelden zo’n lieve, zachte en warme vrouw ontmoet dan zij. Tijdens mijn vorige schrijfretraite heb ik haar nauwelijks gesproken maar bij het afscheid moest ik huilen en ik wist: dit krijgt een vervolg. Nu opende ze voor mij de poort om de kracht te kunnen voelen het te gaan doen, inclusief het schrijven van mijn boek hierover.

Nu, tijdens het coachgesprek kon ik eindelijk verwoorden waar ik nu al maanden aan het schrijven ben: het boek Bethlehem dat eind 2018 gaat verschijnen. De afgelopen jaren zijn wat chaotisch verlopen maar voor dit jaar heb ik focus besteld. 2018 gaat sowieso wat veranderen, omdat ik meer online ga doen en ook groepsreizen ga maken waarbij ik mensen virtueel mee zal laten reizen.

Tweelingzielen en zielsgeliefden

In de relaties met mijn tweelingzielen, tweelingvlammen, zielsgeliefden of hoe je ze ook wilt noemen, heb ik het afgelopen jaar grenzen bereikt. Dat leidde tot een stilte en terugtrekken in mijzelf om te kunnen helen van de grenzeloosheid in de liefde voor anderen. Nu gaan we langzaam weer in verbinding, niet wetende hoe deze verbinding er uit zal zien. Het is de liefde die me drijft en het is de heling van de ziel en het grote collectief dat wil dat ik ga reizen en schrijven.

Helingsreis naar Auschwitz

Nu gaat het dus gebeuren. Ik heb de stap gezet, op een moment dat het heel erg zwaar voelde en ik nog geen idee had hoe ik dat in godsnaam kon doen: een helingsreis naar Auschwitz maken. Ik maakte een aparte Facebookgroep aan, poste een oproep in een groep en de aanmeldingen begonnen als vanzelf te stromen. Het is ongelofelijk! Vijf jaar geleden mocht ik tijdens een tantraweekend niet spreken over mijn ervaringen met vorige levens, en nu zijn er zoveel mensen die hun tweelingziel hebben ontmoet en daardoor in velden van vorige levens terechtkomen!

Een van de leukste ervaringen die mij gesteund hebben, is de netflix serie Once upon a time. Het loopt volledig synchroom met hoe ik dingen ervaar en ik herken me soms in de rollen van de hoofdpersonen. Het is prachtig hoe zij de vortexen uitbeelden en wat de invloed is van vorige levens in het hier en nu.

Dat is ook precies wat ik beschrijf in het boek Bethlehem dat ik nu aan het schrijven ben. Het vertelt over twee vorige levens van mij, een slachtofferleven in Afrika, waar ik als 12 jarig meisje verkracht ben door vier soldaten en ben meegenomen door een oude man die me mijn leven weer terug gaf; en mijn vorig leven in de tweede wereldoorlog waar ik als jonge vrouw in het verzet terecht kwam, opgepakt werd en naar Auschwitz ben gebracht. Daar heb ik in de ziekenboeg gewerkt en zo kwam ik in het daderschap terecht.

Oorlogstrauma van onze ziel

Trauma op daderschap zorgt ervoor dat je geen leider meer durft te zijn, dat je je steeds aanpast aan anderen omdat je niemand wilt kwetsen.
Trauma op slachtofferschap zorgt ervoor dat je jezelf kleiner maakt dan je denkt, dat je bang bent voor systemen en groepen.
Trauma op redderschap zorgt ervoor dat jij als leider die ooit fouten hebt gemaakt, perfectionistisch wordt en een grote controledrang krijgt want ‘het mag nooit meer gebeuren’.

Veel van dit soort overtuigingen komen voort uit dat wat we in vorige levens hebben gedaan of vanuit wat ons is overkomen. In dit leven komen onze levens samen, om zo samen het oorlogstrauma van onze ziel te kunnen helen. Niet alleen op het gebied van oorlog voeren, maar ook op het gebied van seksualiteit, slavernij en intimidatie.

Facebookgroep Atlantica

De helingsreis naar Auschwitz is het slotgedeelte van mijn boek Bethlehem. Dat gedeelte heet VRIJ. Ben je nieuwsgierig naar mijn ervaringen, dan kun je lid worden van de besloten facebookgroep Atlantica. Het boek Bethlehem gaat binnenkort in de voorverkoop met als ondertitel: Van innerlijke oorlog naar leven in vertrouwen. Want hoe kun je tot innerlijk leiderschap komen, als de oorlog onbewust zoveel kapot heeft gemaakt in jou, doordat macht en seksualiteit misbruikt zijn? Het helen van deze wond zit in ons allemaal en ik weet dat ik hier een leidende rol in mag spelen. Al mijn geliefden van de afgelopen negen jaren, waren betrokken bij mijn vorig leven als Maria in WO-2.

Heftige emoties

Gevoelens en heftige emoties als macht, onmacht, schaamte, schuld, boosheid en tirannie: het zit in ons allemaal en het wil in essentie gevoeld worden zodat het getransformeerd kan worden. Ik weet dat sommige dingen te groot zijn om alleen te doen, en daarom reizen we samen. Als we samen in staat zijn een systeem van vernietiging op te zetten, moeten we ook samen in staat zijn een systeem van liefde op te zetten dat recht doet aan alle inwoners op deze aarde. Dat is mijn verlangen. Want de aarde is er voor iedereen. Het boek Bethlehem komt eind dit jaar uit.

Heb jij het gevoel dat je een familielast draagt met betrekking tot de tweede wereldoorlog, of een karmische last vanuit vorige levens? Misschien is een Trauma Bevrijding Intensive iets voor jou. Bel me gerust om meer info met betrekking tot jouw situatie of voor het maken van een afspraak in mijn praktijk in Hilversum: 06-45550680 (kantooruren). 

Chambre D’amour – erotiek in mijn vorig leven van WO-2

By Reageer

In contact met zielsgeliefden in het huidige leven, komen soms herinneringen vrij van mijn vorig leven in de tweede wereldoorlog. Bijna negen jaar ben ik nu bezig met het terughalen van deze herinneringen, om deze periode in dit jaar af te sluiten. Er is veel trauma op zielsniveau van de oorlog in mij dat in dit leven geheeld wil worden. Ongehuilde tranen en onverwerkte heftige emoties. In dit leven worden emoties van toen onbewust geprojecteerd op situaties met geliefden in het nu, om ze alsnog te kunnen ervaren. We zijn zoveel meer verbonden dan we kunnen denken.

Mijn ervaringen over vorige levens en de onbewuste invloed op liefdesrelaties in dit leven beschrijf ik in mijn boek ‘Bethlehem’. Vanavond tijdens de schrijfretraite met Geert Kimpen, zal ik deze scene geheel in stijl voordragen aan de overige schrijvers. 

‘Lieverd, waar heb je je verstopt? Waar zit je?’

De stem van Dirk komt dichterbij.

Ik sta met mijn buik tegen de grote eikenboom, want ik wil niet dat hij mijn tranen ziet. Ik heb net op een onmogelijke manier gehoord dat mijn moeder, mijn echte moeder niet is. Mijn god. Dirk mag niets merken. Ik moet hem niets laten merken. Mijn hand gaat naar mijn lip, hij bloedt een beetje van de beet van Anando, die me de boodschap bracht op een nogal wrede manier. Ik kan het nauwelijks bevatten. Ik probeer het snikken te stoppen als Dirk dichterbij komt en haal diep adem.

‘Liefje, wat heerlijk om bij je te zijn. Eindelijk!’ Hij slaat zijn armen om mijn middel en duwt mijn lange haren opzij en fluistert iets liefs in mijn oor. Ik voel dat ik ontspan. Ik hoor hem opgewonden hijgen in mijn oor en ik voel zijn stijve geslacht tegen mijn billen. Hij knoopt de witte paarlemoeren knoopjes van mijn jurk open en haalt mijn warme volle borsten uit mijn bustehouder. Ze vallen bereidwillig in de kommetjes van zijn handen. Hij houdt ze een paar seconden vast alsof hij ze wil eren, voordat hij een diepe zucht slaakt. Ik protesteer niet en hij gromt in mijn oor van opwinding. Heel even knijpt hij zachtjes in mijn tepels, en streelt ze dan weer alsof hij er spijt van heeft.

Angst en opwinding

Een golf van begeerte schiet omhoog en ik spreid geheel vanzelf mijn benen. Hij trekt mijn slipje naar beneden, zo onder mijn rok. Ik voel zijn vingers mijn natte lippen beroeren. Ze zwellen als vanzelf en de energie schiet naar mijn hoofd, zo mijn kruin uit. Ik ben te verward en voel me duizelig worden. Angst vermengt zich met opwinding. Het is te groots. Ik wil vergeten, alles! Ik hoor hem rommelen aan zijn broek. Op het volgende moment voel ik hoe hij in me glijdt. Zijn stevige penis vult zich in mijn strakke vagina. Het is goddelijk en allesoverheersend. Het mag niet, het kan niet dat ik dit doe.

Innerlijke verlamming

Ik ben van binnen verlamd. Mijn lichaam neemt geheel autonoom de regie over en ik heb niets meer te zeggen. Ik kreun zachtjes en adem zwaar, net als hij. Hij steekt zijn vinger in mijn mond en ik proef het zout van zijn huid vermengd met tabak. Het maakt mijn hoofd leeg en ik zuig aan zijn vinger als een hongerige baby. Voorzichtig, aanvankelijk nauwelijks bewegend is hij in me, maar dan vanuit het niets begint hij te stoten. Hij slaakt vreugdekreetjes, eindelijk is hij in me! Ik kan aan niets anders meer denken. Mijn God, hij is in me, hier in het bijzijn van zoveel mensen! Niemand die ons kan zien, de stam van de eikenboom is dik genoeg. Of toch wel? Ik voel de blik van Tante in de verte, alsof ze zo door de boom heen kan kijken. Tante of moeder? Mijn onderbuik gloeit, mijn vagina klopt wild en mijn hoofd strijd met mijn opwinding. Het mag niet!

‘Ik wist het wel, Maria, jij wilt het ook,’ fluistert Dirk en hij verhoogt het tempo. ‘We gaan trouwen, lieverd. Ik neem je mee, we reizen overal naar toe, over land, over zee…’ De golven van de Afrikaanse zee beuken op het strand, ik hoor ze kletterend stuk vallen tegen mijn naakte billen.

Loze beloften

Het zijn loze beloften, registreer ik als Leonie, want ik weet hoe ons leven destijds is afgelopen. De teleurstelling van de onvervulde belofte ken ik ook van dit leven. Ik hou van je, maar ik wil mijn leven niet met je delen, bla bla. Ik wil het allemaal niet meer zien, niet meer horen en al helemaal niet meer ervaren. Ik trek me terug van de boom, weg van die oude herinneringen, maar mijn vriendin zegt me dat ik te snel ben en ze stuurt me terug het verleden in.

Ik luister gedwee want ik weet dat ze gelijk heeft. Opnieuw sluit ik mijn ogen en weer hoor ik de rauwe stem van Dirk. Hij wil met me op huwelijksreis naar Zanzibar. Zijn vader heeft er een plantage en de stranden moeten er zo mooi wit zijn… Hij houdt van me, kreunt hij als hij in me klaar komt. Ik voel het schokken van zijn penis in mijn vagina. Met het zaad dat hij in me spuit, ontwaakt er een golf van paniek in mij. Mijn god, hij zal me toch niet nu al zwanger maken?

En op dat moment besef ik als Leonie: oh my god, hier ben ik bevrucht, hier ben ik als Maria zwanger geraakt van een tweeling… Ik ruk me opnieuw los van het verleden als deze waarheid tot me doordringt en hijgend draai ik me om, zodat ik weer met mijn rug tegen de boom in het heden sta. In dit leven heb ik geen kinderen. In het leven als Maria raakte ik zwanger van de man waarvan ik dacht dat hij van me hield. Ik huil alsnog de ingehouden tranen van het verre verleden en laat me troosten door mijn vriendinnen. De misselijkheid ebt zachtjes weg.

Het boek Bethlehem, over mijn vorig leven in WO-2, komt naar verwachting eind november 2018 uit. 

Heb jij ook ervaringen met een vorige leven in de tweede wereldoorlog, of kamp je op een andere manier met trauma van de oorlog uit je verleden? Wil je virtueel meereizen? In de Facebookgroep Atlantica deel ik mijn ervaringen. 

Het blinde voorgerecht – Schrijfwedstrijd gewonnen

By Reageer

Schrijfoefening en wedstrijd tijdens de schrijfweek bij Geert Kimpen:
Geblinddoekt wacht je op je bordje met eten. Blind eet je het gerecht. Gebruik alle zintuigen. Schrijf de associaties die je krijgt op bij wat je proeft. Wacht tot de blinddoek af mag en ga dan schrijven.

Een blaadje sla. Het witte konijntje in de kooi achter de tralies knabbelt het naar binnen. Ik steek mijn kindervingertje door de tralies. Ik wil het lieve konijntje aaien! Ik kan er net niet bij. De volgende dag is het kooitje leeg. Ik kruip onder de tafel en schrei mijn zoute, verwonde tranen. Kerst 1965.

De tweede hap. Het frisse zoet van de appel, gecombineerd met de zwoele smaak van een vijg, brengt me naar kerst 1995. Mijn Turkse echtgenoot verlaat woedend het ouderlijke huis van mijn ouders. Het weggelopen kind. De verse vijgen van Turkije bij de dis van zijn moeder, laten dit hapje verbleken bij de overvloedige herinneringen.

De derde hap. Sla, noten, appel, balsamico, oooh en al die verrukkelijke smaken die mijn tong teisteren als liefdesgeweld in de nacht. Kerst 2017.
Het weerzien met mijn lief. Een bord vol heerlijkheden en de film wonderwoman. Na afloop vrijen we de sterren van de hemel. Ik blijf verpletterd achter na de tintelingen vanuit de veelzijdigheid aan smaken die mijn tong nu proeft, en aan smaken die me herinneren aan de explosie in mijn lichaam.

Wanneer mag ik schrijven? Ik mis hem. Ik wil nú vrijen, schrijven, proeven, hemelse liefde bedrijven. Maar nee. Ik wacht geduldig in stilte, vouw mijn handen als Maria Magdalena die geknield zit in de kerk, en die al tweeduizend jaar wacht op bevrijding. Liefde is geduldig.

Ik wacht.

Wanneer gaat die klote blinddoek af? Mijn hart bonst uit mijn borstkast. Vlammen!
Het is de stem van de man die de bevrijding aankondigt.
Ik zucht diep.
Mijn vingers voelen het verlangen om te schrijven maar het is meer dan dat.

Het is de overgave aan mijn gulzigheid, na tweeduizend jaar ontberingen, verlangen naar de eeuwige liefde, gevoeld in lichaam, woord en geest en in een appel.

Leonie Linssen, 30-12-2017

Co-creëren met de andere wereld – een channeling voor Living Heaven on Earth

By Reageer

‘Laat eens wat van je horen, breng eens een boodschap voor mensen die de hemel op aarde willen leven’, zei ik in 2015 tegen mijn soulteam. Het resultaat kun je hier, opnieuw verwerkt, lezen.

Leiderschap in liefde

heart_speaks‘Leonie vroeg ons vandaag om een boodschap door te geven voor mensen die de hemel op aarde willen leven. Wat is dat eigenlijk, leiderschap in liefde? Je leven leiden met een open hart en liefde voelen voor alles wat zich aandient. Dat is wat zij op dit moment doen en daarbij de innerlijke impulsen volgen die zich vanuit het hart aandienen.

Voor veel mensen staat deze manier van leven nog heel ver van hen af. Ze denken, want zo hebben ze het geleerd, dat je alleen maar met heel hard werken je doel kunt bereiken. Maar wat is je doel? Het hebben van dat bedrijfsresultaat? Het op orde hebben van je financiën? Bezig zijn met een fictieve toekomst waarbij je iedere dag vergelijkt met de dag dat je droom is uitgekomen en de leegte voelen omdat het nog niet zo ver is? Een leegte die verbonden is aan de angst voor de dood en het verlies van ego als voertuig van je zijn en je bestaan? [Lees meer…]

De kracht van buitengesloten worden

By Reageer

Vorige levens en buitensluiten… Tijdens een vrouwentantratraining in 2012 mocht ik van de leidster niet spreken over de vorige levens die ik zag bij anderen. Het sloot niet aan bij de beleving van de groep, en ik toetste niet of het wel ontvangen wilde worden.

Ik zie ik zie wat jij niet ziet

Iemand in de groep worstelde met haar relatie en vertelde dit in de groep. Ik zag het vorig (destructieve) leven tussen haar en haar partner wat er aan ten grondslag lag. Als dit helder zou zijn, zou ze meer zicht krijgen op haar bizarre relatiepatroon. Maar ik mocht het niet uitspreken en mijn mond werd gesnoerd. Ik voelde me te midden van de groep, eenzamer dan ooit.

Ik moest midden in de cirkel komen, ‘mijn fout’ voelen en dit aan de groep erkennen. Nog nooit voelde ik me zo eenzaam als toen. Mijn tranen mocht ik wel laten zien maar niemand wist waarom ik echt huilde…. Ik verlangde zo naar erkenning te mogen zijn wie ik was. Met mijn helderziende gaven, met alles wat ik zag en ervaren had vanuit andere dimensies.

Helende tranen

Hoe tegenstrijdig ook: mijn tranen werden ontvangen en ik werd in dat stukje mens-zijn getroost door alle vrouwen die mij niet begrepen. Zo kon ik op een bizarre manier uiting geven aan het verdriet van een half jaar in diepe eenzaamheid leven met alles wat ik ervaren had in destructieve vorige levens. Dat uithuilen was wel helend. Maar ik bleef zitten met een gevoel van niet erkend te zijn in wie ik werkelijk was. Was dat juist niet de bedoeling van tantra, om dat te gaan ontdekken en te leven?

Van slachtoffer naar dader

leiderschap2

Ondanks dat ik buitengesloten werd, voelde ik de liefdevolle intentie van de leidster. Ik voelde dat ze wist wat ze deed en overtuigd was van haar ‘gelijk’. Ze vertelde over de boeken die ik zou gaan schrijven en de wereld die ik zou dienen met mijn ervaringen. Daar waren ze voor bedoeld. Haar woorden hoorde ik, maar ik kon ze niet omarmen. Ik voelde me niet begrepen en niet gezien. Ik dacht: ‘Boeken? Iedereen kan boeken schrijven. Dit gaat veel verder dan een boek. Dit is De Waarheid die niemand wil zien! Dit is wie ik werkelijk ben!’ 

Inmiddels zijn we vijf jaar verder. Tijdens een vrouwentraining in 2014 in Frankrijk die ik organiseerde, ervoer ik zelf wat het was om iemand te moeten buitensluiten in een groep, om zo de groep te beschermen. Wederom zag ik wat we deden en ik zag de gevolgen van mijn keuze voor de betrokkene. En toch was dit de keuze die wij als leidsters heel bewust maakten. In de ogen van het ‘slachtoffer’ waren we barbaarse daders die haar slachtoffer zijn, niet leken te begrijpen of weigerden te erkennen.

De kracht van liefdevol buitengesloten worden

Soms laten we iemand doelbewust ‘in de steek’, om hem of haar de kans te geven de kracht in zichzelf te ontdekken. Want hoe bizar ook: als je buitengesloten wordt, dan kom je automatisch in het verzet. Jij zult de wereld laten zien hoe het werkelijk zit. Jij wilt erkenning krijgen van de wereld om je heen, en daarvoor zul je, heel EigenWijs, die erkenning eerst aan jezelf moeten geven. Los van wat de hele wereld er van denkt. Hiermee wordt het zaadje van jouw innerlijk leiderschap geboren!

De geboorte van innerlijk leiderschap

heart_speaksDoor deze stap te zetten erken jij jouw innerlijk leiderschap. Het zaadje wordt in de uitsluiting geplant. Als dit met liefde gebeurt, dan kun je dit als slachtoffer voelen. Ook al kun je er geen woorden aan geven: diep van binnen voel je dat het in liefde gebeurt. Het zorgt ervoor dat je uit het oordeel blijft en je kunt het zien als de waarheid van een ander. Dat is wat je leert in tantra en van bewustwording: dat iedereen zijn of haar eigen waarheid heeft. Liefdevol buitensluiten zorgt ervoor dat mensen niet wild om zich heen gaan slaan, zoals gebeurt bij liefdeloze buitensluiting waarbij we mensen aan de schandpaal nagelen, maar in zichzelf keren om meer in hun eigen kracht te komen.

Vorige levens bestaan!

Nu zijn we vijf jaar verder. Twee jaar geleden maakte ik een helende reis naar Italie, waar ik vele vorige levens ontmoette. Ze hadden allemaal te maken met leiderschap: innerlijk of uiterlijk. Met daderschap en slachtofferschap. En met mijn lief van toen als ‘Redder’. Mijn lichaam bleek alles te Weten en ‘het bewijs’ van het bestaan van een van de levens, werd voor mij (en de buitenwereld) geleverd. Hoe? Dat lees je in mijn nieuwe ebook: ‘Hemel en hel in vorige levens.’

e-book vorige levens

cover_hemel en hel in vorige levensHet ebook ‘hemel en hel in vorige levens, een persoonlijke reis over liefde, seks, macht en onmacht’  dat ik schreef over mijn reiservaringen, is nog steeds te koop. Het is verkrijgbaar via online webshops als BOL en uiteraard via mijn eigen webshop. Hier lees je er alles over.

Liefde delen is….Verantwoordelijkheid nemen voor jouw transformaties

By Reageer

Als je besluit om liefde te delen met meer, kom je onherroepelijk jouw groeiproces tegen. Je wordt namelijk uitgenodigd om andere dingen te doen dan wat gangbaar is, en daarbij bots je nog wel eens tegen innerlijke blokkades aan, of tegen angsten waarvan het maar niet lukt om ze te overwinnen.

Relaties als spiegels

Jouw geliefden kunnen jou van alles spiegelen en vaak zijn we gewend de verantwoordelijkheid voor ons geluk in handen van onze partners te leggen. Maar zij kunnen nooit verantwoordelijk zijn voor wat jij te leren of te transformeren hebt. Hun taak is om jou te spiegelen. Wat heb jij te leren? Is het grenzen stellen, jezelf uitspreken, kleur durven bekennen, je plek innemen of jezelf groter of juist kleiner durven maken en daarmee de ander ruimte geven zichzelf te zijn? [Lees meer…]

wordpress stat