Liefde delen

Helderheid en steun bij meer Liefde(s)

De female factor in jou

By 1 Reactie

Vandaag had ik een leuk telefoongesprek met Anja Beerepoot van www.femalefactor.nl. Anja heeft me gevraagd of ik niet regelmatig wil bloggen voor haar site over liefde, seks en relaties. Dat zijn natuurlijk onderwerpen die naadloos aansluiten bij Liefde Delen en bij alles wat ik in mijn werk als relatiecoach bij ingewikkelde liefdesrelaties doe. Er is zoveel kennis te delen met de wereld! Liefde is immers de motor van ons bestaan. Zonder liefde en seks zou de mensheid niet eens meer bestaan.

Jammer genoeg zijn er ook talloze voorbeelden van hoe gevoelens van liefde, seks en erotiek voor anderen dan de eigen partner kunnen leiden tot relatiedrama’s en heftige negatieve emoties. Vooropgesteld: niemand ontkomt hier aan. Als we allemaal zouden leren van onze voorouders, dan zag de mensheid er wel anders uit. Desalniettemin is een liefdesrelatie de manier om jezelf te leren kennen, om te groeien en om tot heelheid te komen. Heelheid in jezelf, balans tussen het mannelijke en vrouwelijk in jou, het omarmen van jezelf, inclusief al je minder leuke eigenschappen, vanuit onvoorwaardelijke liefde. Meer liefdesrelaties leiden tot meer innerlijke groei, mits je open staat om er van te leren. Zo niet, dan geeft het universum ons iedere keer weer opnieuw een kans en krijg je dezelfde lessen nog eens voorgeschoteld.

Het mannelijke in ons

De afgelopen eeuwen was het mannelijke in de wereld leidend: het denken, prestatie, de naar buiten gerichte actie, doelgerichtheid, competitie, scheppend vermogen, onderscheidend vermogen, kennis en analyse. Er is al een tijdje een kentering aan de gang waarbij er weer meer ruimte komt voor de vrouwelijke aspecten: de female factor in de mens.

Het vrouwelijke in ons

Afgelopen jaar stond voor mij in het teken van overgave, wat mij betreft de allergrootste uitdaging in de ontwikkeling van de vrouw in mij. Daarbij kun je denken aan zaken als gevoel, intuïtie kunnen ontvangen, geduld, wijsheid op basis van instinctief weten,  het accepteren van tegenslag, loslaten, denkend vanuit heelheid en verbondenheid.

Het vrouwelijke in ons helpt ons als het mannelijke in ons doorschiet. Misschien herken je het ook wel in jezelf: het altijd controle willen houden, drammerig zijn (ja ik wil het wel graag op mijn manier!), het missen van inlevingsvermogen en compassie, het ontstaan van machtsstrijd of machtsmisbruik in relaties, je niet kwetsbaar op durven stellen en het niet kunnen ontvangen.

De female factor

Tal van tekenen komen op mijn pad dat de wereld aan het veranderen is en dat de female factor in ons steeds meer haar aandacht opeist. Lees bijvoorbeeld mijn blog over Adam, Eva en Lilith (wist jij dat Eva helemaal niet de eerste vrouw was van Adam in het scheppingsverhaal?) of lees het boek van Karen Hamaker over het mannelijke in de vrouw en het vrouwelijke in de man. Het ontstaan van de website van Female Factor is er natuurlijk ook een voorbeeld van.

Zelf heb ik gemerkt dat het toelaten van mijn vrouwelijke zachte kant, veel toevoegt in mijn leven. Eigenlijk is mijn leven compleet veranderd sinds de transmissietraining bij Vartman, een tantratrainer die je op een uitdagende manier laat kennis maken met het mannelijke en vrouwelijke in jou als mens. Van hem leerde ik de weg naar heelheid, naar hoe seksuele energie die je naar je hart kunt sturen, die helend kan zijn voor jezelf als mens, maar ook voor anderen. Liefdesenergie kun je vrijuit de wereld in sturen, liefde delen dus! 2010 was dan ook voor mij het jaar van de overgave, wat leidde tot een jaar vol dankbaarheid.

Vandaag zet ik mijn mannelijke kant weer in: mijn passie voor de liefde laat ik de motor zijn van de creatie, het delen van mijn boodschap met de buitenwereld. Zo gebruik ik mijn actiegerichtheid om deze blog te schrijven. Ik ga weer aan de slag met plannen maken voor mijn bedrijf en een nieuw boek, waarin ik mijn ervaringen van het afgelopen jaar wil delen en beschrijven. Ik vind het leuk om te gaan bloggen voor Female Factor, ik heb er zin in!

En jij, hoe staat het met de female factor in jou? In hoeverre is jouw female factor ontwikkeld?

De voordelen van een monogame relatie ontmaskerd

By 11 Reacties

Wetenschappers hebben het bewezen: een monogame relatie levert niet de voordelen die men er aan toedicht. Een kritisch onderzoeksrapport van de Amerikaanse SPSP (Society for Personality and Social Psychology) uit 2012, veegt de vloer aan met vier populaire aannames rondom de voordelen van monogame relaties boven niet monogame relaties. Monogamie wordt in onze Westerse maatschappij nog steeds gezien als de beste manier om een lange termijn relatie te kunnen onderhouden. Volgens het artikel wordt het tijd voor een nieuwe blik op relaties. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. In dit artikel deel ik de essentie van het dertien pagina dikke rapport.

Monogamie? Waar hebben we het dan over…?

Monogamie wordt in het rapport gezien als de overeenkomst tussen twee mensen die afspreken alleen seksueel actief te zijn met elkaar en niet met anderen. Volgens het onderzoek hebben 4-5% van de Amerikanen een Overeengekomen Niet-monogame Relatie (ONR): een relatie waarin beide partners openlijk overeen zijn gekomen om ook seksuele of romantische relaties met anderen te mogen hebben. Dat kan zijn in de vorm van polyamorie of swingen. Voor het gemak noem ik dit in dit artikel een open relatie. Levenslange seksuele monogamie, het hebben van slechts een seksuele partner in je hele leven, komt zelden voor. De meeste Amerikanen kennen dan ook seriële monogamie en hebben tussen hun 30 en 45e, gemiddeld 4-8 partners. Mijn verwachting is dat de cijfers voor onze Nederlandse maatschappij niet ver hier vandaan zullen liggen.

Vier voordelen van monogame relaties boven open relaties:

  1. Monogamie zorgt voor een beter seksleven
  2. Monogamie voorkomt de verspreiding van seksueel overdraagbare aandoeningen
  3. Monogamie verhoogt de kwaliteit van je relatie: er is minder jaloezie, een groter vertrouwen en meer tevredenheid
  4. Monogamie is beter voor het gezin met kinderen [Lees meer…]

powerplay

By Reageer

Powerplay

Als jij me doet
Dan doe ik terug
Jij met je vuur
En ik met mijn water

Jij gooit mij in het vagevuur
Ik duw jou de zondvloed in
Samen sterven wij
Op dezelfde brandstapel
Eerst ik, dan jij

Een hoopje as,
De geur van oude takkebossen
Vroegere wegversperringen
Van toen en toen en toen

We kijken ernaar
We lieven elkaar
Likken elkaars wonden

Zo kan het zijn
Als wij hebben gevochten tot op het bot
Als wij samen in brand zijn gevlogen
En samen zijn geblust
Want dan zijn wij nu vrij

Maar als wij een klein vuurtje hebben gestookt
En weer hebben ingebonden
Een klein emmertje water
Niet helemaal hebben uitgegoten

Dan smeulen wij alleen
Dan smeulen wij alleen nog maar

Tekst en copyright: Petra van Empelen

Oefening in Loslaten – digitale Apple uitdagingen

By 1 Reactie

Vandaag voel ik een vreemd soort opluchting in mij. Dat wat ik al maanden vreesde is uiteindelijk uitgekomen. Na aanvankelijk verdriet, is berusting ontstaan en gek genoeg ook een stuk bevrijding. Ik ben verbaasd over de hoeveelheid energie die het teweeg brengt!

Een aantal maanden geleden ben ik overgegaan van Windows naar Apple, met als doel om minder PC problemen te hebben. Mijn ervaringen met de iPhone waren zo geweldig dat ik dacht dat Apple de wondere wereld was waarin alles goed zou gaan. Helaas bleek de werkelijkheid iets anders. De eerste maanden had ik problemen met het overzetten van de data van mijn Windows laptop naar Apple en met het in orde brengen van allerlei programma’s die in Apple anders werkten .  Een tijdrovende en energievretende klus.

In die periode bracht Apple ook een upgrade van het iOS van versie 3 naar 4 op de markt. Op twitter zag ik tweets van mensen die door de upgrade in de problemen kwamen. Ik aarzelde om mijn iPhone aan de laptop te leggen voor backup en synchronisatie en ging het probleem op die manier uit de weg. Tot gisteren. Ik besloot dat het toch tijd werd om de stap te zetten. Natuurlijk ging het mis. De reservekopie ging niet goed, het synchroniseren ging niet goed en er restte mij slechts een ding: terugzetten naar fabrieksinstellingen.

Daarmee ging tal van data op mijn iPhone verloren. Weg gekochte muziek van de afgelopen maanden, weg mails, weg pakweg 2500 foto’s van het afgelopen jaar, weg applicaties. Het enige wat wel goed was gegaan bij de reservekopie waren de contacten en de notities. Dat dan weer wel.

Aanvankelijk was er paniek en ja ook heel veel verdriet. Foto’s zijn toch dierbare herinneringen van mooie momenten. Die wil je graag koesteren. De gekochte muziek kun je natuurlijk opnieuw kopen maar het blijft een hoop gedoe en kost geld. Gelukkig kreeg ik tips van medetwitteraars hoe ik de schade eventueel kan beperken.

Heel even dacht ik gisteren aan mensen wiens huis afbrandt, of mensen die door oorlogs- of natuurgeweld noodgedwongen afscheid moeten nemen van huis en haard. Ik had heel even mogen voelen hoe het is om dingen die je dierbaar zijn te verliezen.

Gek genoeg heb ik al die maanden die angst gehad, stelde ik me soms voor hoe het zou zijn om alles kwijt te zijn van mijn iPhone. Nu die angst voor een groot gedeelte waarheid is geworden is er een rust ontstaan. Ik hoef niet meer bang te zijn, het is immers al gebeurd. En ik heb gemerkt: herinneringen staan niet alleen op een foto, maar zitten ook in je hoofd en in je hart. Dat neemt niemand van me af.

Al met al voel ik vandaag een nieuwe energie nu die angst is weggevallen. Er is weer ruimte om te kijken hoe ik het in de toekomst beter kan regelen. Een ding is zeker: zaken uit de weg gaan ingegeven door angst, is niet de juiste weg. Als ik het destijds meteen had geregeld was de schade minder geweest. Voor de toekomst neem ik me voor om meer te leven vanuit vertrouwen en vanuit de visie dat er altijd een oplossing is, op welke manier dan ook.

Een mooie oefening in loslaten dus. Alweer.

Innerlijke strijd

By 1 Reactie

Al dagen ben ik geveld door de griep. Sinds gisteren ben ik koortsvrij en heb ik iets meer energie. Dat wil zeggen dat ik af en toe een paar uurtjes zit, naar buiten kijk of wat lees op Twitter of in een boek. Ik zou blij moeten zijn maar dat ben ik niet.

Vannacht had ik het gevoel dat er in mijn lijf zich een ware strijd afspeelde. Ik droomde over demonen die het gevecht aangingen met het goede in mij. Ze probeerden me te vertellen dat niets aan me deugde, dat er niets was om van te houden, dat ik niks voorstelde. Badend in het zweet werd ik wakker. Ik voelde me net een uitgeknepen citroen.

Een ziek lichaam

Toen ik in de spiegel keek zag ik niets terug van de stralende, energieke vrouw die ik normaliter ben. Een opgeblazen wit gezicht, doffe ogen en haar dat nodig geverfd moet worden. Ik trok een grimas. Verpakking, dacht ik, mijn lijf is slechts een defecte verpakking, een deel van wie ik werkelijk ben. Het lullige is dat het zieke lijf voor het grootste gedeelte bepaalt wat ik wel of niet doe en hoe ik me voel. En dat is lamlendig en onrustig.

Gisteren nog voelde ik me herboren. Nadat ik voor mijn gevoel dagen niets had gekund was ik ineens zo blij dat ik weer kon zitten, kon genieten van muziek of van een meditatiefilmpje. Een gevoel van serene rust. Al je niets verwacht is alles wat wel kan een feestje. Volledige overgave. Het vrouwelijke in mij.

Mannelijke drang

Vandaag ben ik dat gevoel weer helemaal kwijt nu mijn mannelijke drang tot actie de kop opsteekt. Het mannelijke in mij wil vooruit, wil iets doen, voelt zich verantwoordelijk voor al die mails die liggen te wachten. Het wil die zakelijke klant terugbellen die een coachtraject wil voor een van zijn medewerkers en het wil navraag doen over de uitgebrachte offertes voor trainingen. Het mannelijke in mij vindt het welletjes: zes dagen niets doen is meer dan genoeg, het moet maar eens over zijn met die griep.

Het mannelijke in mij wil die nieuwsbrief eindelijk eens de deur uit doen en alle klanten een geweldig en liefdevol 2011 wensen. Jaja, zegt het vrouwelijke in mij, ik doe mee en ik wil dat iedereen persoonlijk doen zodat ik mij optimaal verbonden voel. Oh ja, zegt mijn gezonde verstand, en waar haal jij die energie vandaan? Moet jij niet gewoon eerst voor jezelf zorgen? Zorgen dat je beter wordt?

Innerlijke strijd

Er wordt op dit moment dus heel wat afgestreden in mij. Daar word ik heel moe van. Gisteren zag ik op internet een geweldig filmpje over onze relatie met het ego. Ik weet het, er is maar een manier om anders met het ego om te gaan en dat is door er met liefde en compassie naar te kijken. Ik ga het filmpje nog maar eens bekijken zodat ik me ook vandaag kan overgeven aan deze dag. Zodat de innerlijke strijd ophoudt en ik kan genieten van het niets doen. Gewoon, omdat ik het waard ben en het mezelf gun. Omdat echte liefde altijd bij jezelf begint.

Valse start

By 1 Reactie

Nederland springt massaal in koude wateren, feliciteert elkaar met het geweldige 2011 en eet oliebollen. Vriendinnen proosten op nieuwjaarsborrels met champagne. Ondertussen likt Tinkypoes voor het eerst in haar leven ongestraft aan de resten van een ondefineerbaar toetje van yoghurt met muesli. Het bleek toch weer te veel te zijn voor mijn zieke lijf.

Mijn lief heb ik uit puur schuldgevoel de stad in gestuurd. In plaats van samen met anderen te genieten van een multiorgastisch Liefdesfeest en tantrafestijn in een Belgisch kasteel, kussen we elkaar op de wang bij het passeren van de jaarwisseling. We willen allebei niet dat hij straks ook dagen horizontaal ligt, geveld door griep en koortsaanvallen. Ik had toch echt hele andere lichaamssensaties in gedachten voor dit weekend.

Van het vuurwerkpakket dat in 30 seconden de lucht in ging, heb ik vanachter het raam slechts de helft kunnen zien, de pijlen verdwenen achter het dak van mijn huis. Wat ik ervan zag was gaaf. Heel mooi en heftig. Eigenlijk paste het precies bij een moe lijf dat alleen maar wil liggen.

Ik voel me zielig. Heel erg zielig. Mijn nieuwsbrief van december 2010 staat nog steeds ‘bijna klaar’ tussen de draft documenten. Die is straks vast niet actueel meer. Mijn hoofd is leeg na al die koortsdromen en ik zou dan ook niets kunnen bedenken voor een mooi begin van 2011. Behalve het belang van een goede gezondheid dan. Dat besef ik door deze griep maar weer al te goed: hoe vanzelfsprekend we onze goede gezondheid zien.

2010 was voor mij het jaar van de overgave. Als je het zo bekijkt, is het jaar helemaal in stijl afgesloten. Want als je geveld bent door de griep rest je slechts een ding: en dat is volledige overgave. Ik doe mijn best.

In die zin is wat me te doen staat niet anders dan op andere momenten wanneer de griep ons pad kruist. Griep komt altijd ongelegen. Het had wat dat betreft ook veel slechter kunnen uitpakken, want ik heb nauwelijks klanten hoeven afbellen. Voor volgende week had ik een retraite gepland en die kan ik nu gebruiken om aan te sterken.

Dat ik me zielig voel, is te wijten aan de gevoelens die ontstaan op het moment dat ik dat wat ik wens of wil, vergelijk met dat wat er is. Feesten en champagne drinken en griep hebben gaan niet zo goed samen. Het is dus ook onzin om te bedenken dat ik daar pas gelukkig van zou worden.

De afgelopen dagen heb ik tussen alle slaapuren twee boeken gelezen. Daar heb ik normaal gesproken geen tijd voor. Het is eigenlijk best fijn om je volledig over te geven aan dat wat je lichaam wil: een kop soep, thee, of nog een keer op de zij draaien en de ogen sluiten.

Ik verheug me erop als ik straks weer wat aan de beterende hand ben. Dan ga ik opnieuw oefenen in overgave, de overgave aan de herstelfase. Misschien is dat de boodschap wel, dat ik ook in 2011 nog een jaar door mag gaan met overgave.

Of misschien is het gewoon een valse start. Opnieuw beginnen kun je immers iedere dag. Je kunt altijd de tijd nemen om de balans op te maken, terug te kijken, te reflecteren en nieuwe plannen te maken. 2011 duurt nog heeeel lang!

Ik wens iedereen een gezond maar bovenal liefdevol 2011 toe!

In en uit mijn winterdip – liefde heelt

By Reageer

Sja, ik beken, ik heb last van de winterdip. Ik geef de winter de schuld, maar uiteraard zijn er tal van zaken in mijn leven die hier mede debet aan zijn. Dat gaat verder dan het feit dat de zon minder schijnt, de dagen korter zijn en dat ik daar gevoelig voor ben. Het resultaat van de winterdip is dat ik teveel eet, met name koolhydraten (lees chocola en chips), dat ik teveel slaap en te weinig beweeg. De sneeuw van de afgelopen weken hielp hier niet bij, want ik liet mijn auto lekker veilig voor de deur liet staan en ging niet naar de sportschool. Een wandeling door het park als alternatief bleek niet genoeg om het gevoel van treurnis te verdrijven.

Vanochtend werd ik overmatig somber wakker. Ik had uren wakker gelegen met tal van levensvragen. Waar ga ik me het komende jaar op richten? Welke keuzes maak ik ten aanzien van mijn bedrijf en praktijkruimte, mijn te schrijven boek en de liefde? Hoe blijf ik trouw aan mezelf, trouw aan mijn klanten, kan ik blijven groeien en in mijn onderhoud blijven voorzien?

Help, ik kan niet kiezen!

Soms lopen er zoveel dingen in mijn leven door elkaar heen, dat ik het even niet meer weet. Dan is de enorme hoeveelheid aan keuzes te groot, lijken het aantal onderwerpen waar ik over wil schrijven allemaal even belangrijk en kom ik omdat ik niet kan kiezen, tot niets. De roman die ik wilde schrijven wordt een tiendelige serie als ik doorga op de manier waarop ik begonnen ben. Er is zoveel gebeurd het afgelopen jaar, daar wil ik het liefst iedereen van mee laten genieten, zodat anderen er van kunnen leren. Zoveel woorden zijn niet zo effectief.

De liefdes in mijn leven mogen er zijn maar kunnen niet altijd geleefd worden op de manier die bij mij past. Op sombere dipdagen als vandaag frustreert me dat. Dan dreig ik mezelf te verliezen in onvervuld verlangen. Gelukkig weet ik ook dat er maar een ding is dat helpt en dat is mezelf over te geven aan het naargeestige gevoel, alle afspraken te annuleren en naar binnen te gaan. Let wel: nadat ik mezelf in de sportschool eerst fysiek flink uitgedaagd heb. Want hoe je het wendt of keert:  er gaat niets boven lekker langdurig sporten met een paar meditatieve saunarondes als toetje. Een van de medicijnen tegen de terugkerende winterdip.

Van onvervuld verlangen terug naar zelfliefde

Als ik dan helemaal in mezelf tot rust kom en ik luister naar de stem van mijn ziel, dan ontdek ik altijd weer het juiste antwoord. Anderen zijn niet verantwoordelijk voor mijn geluk. Liefde tussen mij en een ander kan alleen maar stromen als ik zelf liefde kan zijn, als ik blij ben met mezelf en het licht in mezelf herken en voed. Dan is er geen nodig hebben en geen onvervuld verlangen. Daarvoor is het belangrijk dat ik contact maak met mensen en plekken in de wereld waarin ik mezelf in mijn volheid kan laten zien. Waar vanuit liefde en totale verbinding seksuele energie tussen mensen vrijuit mag stromen, zoals in de Tantrawereld. Want als deze levensenergie zijn weg naar het hart eenmaal kent, is de liefdesenergie helend en transformerend.

Liefde heelt

Op zulke momenten als vandaag ben ik zo blij met mijn lief, die me alle ruimte geeft om mijn leven te leiden en me mijn eigen weg te laten gaan, ook al loopt die niet synchroon of in hetzelfde tempo als het zijne. Dan ben ik blij dat ik mijn somberheid met hem kan delen en erom kan lachen als het ergste weer achter de rug is. Dat zijn liefde voor mij er altijd is. Dan ben ik blij met mijn vriendin die op afstand voelt dat het niet goed met me gaat en me opbelt. Mensen die van me houden.

Vandaag werd het me ook duidelijk dat ik de keuzemomenten voor mijn bedrijf parkeer tot mijn volgende schrijfretraite in januari 2011. Om in alle rust en stilte me te focussen op het nieuwe jaar en wat ik daarin wil bereiken. Een ding is daarbij al duidelijk: 2011 wordt het jaar van de lezingen. Ik wil het liefst een zo groot mogelijk publiek bereiken voor het verspreiden van mijn missie: dat je van meer mensen tegelijk kunt houden en dat liefde er niet is om voor jezelf te houden maar om te delen. Liefde transformeert en heelt.

Nu ik dat eenmaal ontdekt heb, wil ik dat ook graag met de buitenwereld delen. De eerste lezingen zijn al gepland, zoals op het boekenfestijn van Coach-trainer op 19 februari 2011. Hier lees je meer over de lezing/workshop: polyamorie als weg naar bewustwording.

Kom je ook?

Dankbaar voor 2010

By 4 Reacties

Met het uitzicht op een sprookjesachtige besneeuwde omgeving blik ik terug op het afgelopen jaar. Wat is er ongelofelijk veel gebeurd! Mijn persoonlijke en spirituele ontwikkeling nam een enorme vlucht met een snelheid die me op zijn zachts gezegd verbaasde. Al met al kan ik zeggen dat ik enorm gegroeid ben en dat ik steeds meer ervaar dat ik zoveel liefde in me heb, dat ik liefde kan ‘zijn’.

Dat is heel bijzonder om te ervaren. In liefde zijn, kan alleen als je het denken kunt uitschakelen. Het denken creëert immers onze angsten en als we ons laten leiden door het piekeren, kan de liefde niet stromen.

In de transmissietraining bij Alex Vartman heb ik voor het eerst ervaren hoe het is als het denken volledig stopt. Niet voor een paar minuten, maar voor uren en zelfs dagen. Als het denken stopt, is liefde en compassie wat er overblijft. Dan is iedereen in liefde met elkaar verbonden. Dat is hemels om te voelen, maar kan ook heel bedreigend zijn op het moment dat het denken in het dagelijkse leven weer zijn invloed krijgt. Want in liefde verbonden zijn, daar zit niet iedereen op te wachten!

Het afgelopen jaar hebben liefde en angst met elkaar gestreden. Ook in mijzelf. Steeds opnieuw leerde ik dat wanneer je jouw angsten met liefde tegemoet treedt en je pijnlijke gevoelens en emoties met liefde benadert, je ze kunt transformeren. Dat doe ik bij mezelf, maar ook in stilte bij mijn klanten. Liefdevolle acceptatie biedt een eerste stap op weg naar verandering.

Als ik terug kijk op 2010, dan voel ik me dankbaar:

  • Dankbaar voor de vele bijzondere ontmoetingen met mensen en professionals die me hielpen bij mijn persoonlijk proces
  • Dankbaar dat ik in Nederland woon, een land met zoveel mogelijkheden en vrijheid
  • Dankbaar dat ik zoveel lieve vrienden heb, met wie ik alles kan delen
  • Dankbaar voor de samenwerking met coschrijver Stephan Wik. Zonder hem was Love Unlimited er nooit gekomen, was het boek niet vertaald in het Engels en was een Portugese versie nu niet op komst
  • Dankbaar voor de sessies met mijn energetisch therapeut, die me liet ervaren hoe je met liefdesenergie kunt helen en transformeren
  • Dankbaar voor de ontmoeting met reïncarnatietherapeut Marianne Notschaele. Door haar heb ik de invloed van mijn vorige levens op mijn leven ontdekt en zijn mijn nare dromen over oorlog gestopt
  • Dankbaar voor al die leuke workshops die ik kon volgen, waardoor ik ontdekte dat er zoveel meer is tussen hemel en aarde
  • Dankbaar om te ervaren dat als gevolg van zoveel transformaties, vrijwel al mijn lichamelijke klachten verdwenen zijn (geen reuma, rugklachten, migraine, overmatige verkoudheden en hartkloppingen meer)
  • Dankbaar voor het bestaan van Internet, waardoor ik woorden vond voor mijn ervaringen en waardoor ik me gesteund voelde
  • Dankbaar voor alle prachtige visioenen en boodschappen die ik kreeg tijdens mijn meditaties
  • Dankbaar voor alle klanten die zoveel vertrouwen in mij stelden, waardoor mijn praktijk kon groeien en waardoor ik tijd vrij kan maken om door te gaan met schrijven en liefde kan delen
  • Dankbaar voor de komst van mijn secretaresse Franca, waardoor ik minder leuke taken kan uitbesteden en ik nog meer leuke dingen kan doen
  • Dankbaar voor alle biodanza avonden, waarin ik me telkens weer kan opladen en me opnieuw kan verbinden met mezelf
  • Dankbaar voor alle aandacht in de media rondom polyamorie, open relaties en het uitkomen van Love Unlimited in twee talen!
  • Dankbaar voor het prachtige logo van Liefde Delen, dat ontwerper Martijn de Kreek van Hoi Reclame voor me maakte
  • Dankbaar voor alle mooie momenten in de natuur, waarvan ik iedere seconde kon genieten, waardoor ik mij verbonden kon voelen en tot rust kon komen
  • Dankbaar voor het bestaan van Kasteel Slangenburg, voor alle gastvrouwen en heren die verblijven in het kasteel betaalbaar maken Hierdoor heb ik een tweede thuis gevonden waar ik kan schrijven en tot mezelf kan komen
  • Dankbaar voor Tinkypoes, haar speelsheid en warme knuffels, haar positieve manier van aandacht vragen
  • Dankbaar voor alle prachtige weekenden en vakanties waarop mijn lief en ik met de camper weg konden
  • Dankbaar dat mijn ouders nog steeds in leven zijn en dat we kerst samen kunnen doorbrengen
  • Dankbaar voor alle liefde die ik dit jaar mocht ontvangen, van geliefden die heel dicht bij me staan en met wie ik een harts- en zielsverbinding heb
  • Dankbaar dat mijn lief en ik elkaar dit jaar tien jaar kennen en nog steeds iedere dag zo blij zijn met elkaar…

En jij, wat heeft 2010 jou gebracht? Waar ben jij dankbaar voor?

Hernieuwde zwanenliefde

By Reageer

Ooit was ik een zwaan
Leefden wij ons leven samen
Genoten we
Samen zweven door de lucht
In liefde verbonden met het universum

Ooit waren wij twee witte zwanen
hoorden wij bij elkaar
Jij en ik
niemand anders nodig hebbend
Eeuwige trouw
tot de dood ons scheidt

Ooit was ik een zwaan en vloog jij naast me
zag ik jouw krachtige witte vleugels
Verbonden in hetzelfde ritme
Lange vluchten door de lucht
Genietend van de vrijheid

Een dag
Een moment
Een knal
Jij werd geraakt
binnen een seconde tuimelde je
naar beneden

Ooit was ik een zwaan
Geraakt door paniek en verwarring
Achterblijvend
in pijn en verdriet

Ooit was ik een zwaan
Die niet meer durfde te vliegen
Eenzaam en verloren
Een leven zonder jou
Een zinloos bestaan

Ooit was ik een zwaan
Hoorde ik jouw ziel die riep
Kom, mijn lief, kom
Ook al zie je mijn vleugels niet
We kunnen nog steeds
Samen vliegen
Maar ik begreep het niet
Ik liet je gaan

Ooit was ik een zwaan
Overmand door verdriet
Wat is vliegen nu nog
Zonder jouw witte vleugels aan mijn zijde?

Ooit was ik een zwaan
Monogaam en trouw
Uitgeput door kou en verlangen
Gestorven van verdriet en eenzaamheid

Nu ben ik een vrouw
en ben jij een man
In een wereld vol
tegenstrijdige belangen en verlangens
Met een hart zo groot en vol liefde
Dat het zelfs liefde delen kan

De ziel van de liefde
Heeft geen lichaam nodig
Om te kunnen vliegen
Om Liefde te kunnen leven
Om samen te kunnen genieten
Om Liefde te kunnen zijn

Mijn lief
Laten we samen vliegen
Als zielen met elkaar
Genietend van samenzijn in vrijheid
Een zijn met het al
Verbonden met het universum

Vlieg je met me mee?

nieuwe mijlpaal: Love Unlimited in het Portugees!

By 1 Reactie

Er zijn van die dagen dat de dingen niet gaan zoals je wilt. Zoals vandaag. Mijn mailserver werkte plotseling niet meer. Toen ik in mijn gmailaccount ging kijken, ontdekte ik echter een mail van mijn coschrijver Stephan Wik die ik nog niet gezien had. Wat blijkt: Love Unlimited wordt vertaald in het Portugees! De rechten zijn verkocht aan een Braziliaanse uitgever. Wauw. Dat is toch wel een mijlpaal!

Dat Love Unlimited een belangrijk boek is voor de wereld, daar waren mijn coschrijver en ik het wel over eens. Maar als dit bevestigd wordt door anderen in de wereld, dan maakt me dat echt heel erg blij.

In de mail werd ook melding gemaakt van een Amerikaanse review van http://www.midwestbookreview.com

”LOVE UNLIMITED: THE JOYS AND CHALLENGES OF OPEN RELATIONSHIPS follows the stories of twelve couples and individuals considering non-monogamous relationships and values. It doesn’t advocate open relationships, as one might expect; but it does reveal different solutions and possibilities in common relationship issues. The stories here are from real case history examples and offer keys to life solutions and how open relationships can work.”

Dat Love Unlimited in Amerika wordt gezien als een boek dat oplossingen biedt voor relatieproblemen en dat het sleutels biedt voor oplossingen in hoe open relaties kunnen werken, daar ben ik echt superblij mee. Wat een erkenning!

Succes is er om te vieren. Daar ga ik dit weekend even heel erg van genieten!

wordpress stat